۶- ازدواج عُمَر با «أمّ کلثوم» دختر «علی بن ابی طالب»
در کشف المحجوب چنین آمده است:
«و اندر خبرست کی عمربن خطّابسمر ام کلثوم را دختر فاطمة بنت محمّد مصطفیص خطبه کرد از پدرش علیس، علی گفت: او پس خردست و تو مردی پیری و مرا نیّت است که به برادر زاده خودش [۱۵۹]دهم (عبدالله بن جعفر) عمر پیغام فرستاد یا اباالحسن! اندر جهان زنان بسیارند بزرگ و مراد من از أم کلثوم اثبات نسل است نه دفع شهوت لِقولِهص «كلُّ سَبَبٍ ونَسَبٍ یَنقَطِعُ إلاَّ سَبَبِیْ ونَسَبی» [۱۶۰]. کنون مرا سبب هست بایدم تا نسب نیز با آن یار باشد با هردو طرف به متابعت وی محکم گردانیده باشم. علیسوی را بدو داد و زید بن عُمَرساز وی بیامد» [۱۶۱].
[۱۵۹] خودش به معنی خودم. [۱۶۰] هر سبب و نسبی قطع می‌شود جز سبب و نسب من. [۱۶۱] منبع مذکور/۴۷۱.