۳- أنس اللهفان من کلام امیرالمؤمنین عثمان بن عفان [۳۵۹]س
رشید در مقدمۀ کتاب می‌گوید: «چون از شرح کلمات آن سه امام، که امنای دین و خلفای راشدینند رضوان الله علیهم اجمعین فارغ شدم، بزرگان دین خواستند تا صد کلمۀ دیگر از کلمات ذی النورینسنیز حاصل آورم و خاطر بر شرح آن گمارم، هرچند کلمات اوسعزیز الوجود [۳۶۰]بود به حکم اشارتی که فرموده بودست چه در حال حیات و چه در حال ممات [۳۶۱]او با این هم جهد کردم و صد کلمه از کلمات ذی النورینسبه دست آوردم. و شرح آن به پارسی بر سبیل اختصار نوشتم و این کتاب را «أنس اللهفان مِن امامِ المؤمنین عثمان بن عفّانس» نهادم» [۳۶۲].
[۳۵۹] اللهُفان: ستمدیده درمانده. [۳۶۰] نایاب و کم یاب. [۳۶۱] شاید از راه خواب بوده باشد. [۳۶۲] دیوان رشید الدین وطواط /۳۲،۳۳.