۴- ستایش شاه مردان علی
شاه مردان، علی مرتضی نمونه و فصل الخطاب جوانمردی و کرم است. در حکایتی پند آموز، راه آزادگی و گرفتن دست افتاده چنین ترسیم می‌شود.
بزارید وقتی زنی پیش شوی
که دیگر مخر نان، ز بقّال کوی
به بازار گندم فروشان گرای
که این، جو فروشیست،گندم نمای
نه از مشتری کز زحام
[۵۷۶]مگس
به یک هفته رویش ندیدست، کس
به دلداری، آن مرد صاحب نیاز
به زن گفت: کای روشنایی! بساز
به امیّد ما کلبه اینجا گرفت
نه مردی بُوَد نفع ازو، واگرفت
ره نیکمردان آزاده گیر
چو استاده‌ای دست افتاده گیر
ببخشای کانان که مرد حقند
خریدار دکّان بی‌رونقند
جوانمرد اگر راست خواهی ولیست
کرم پیشۀ شاه مردان علی‌ست
(بوستان - ۲۷۲)
[۵۷۶] زحام: انبوهی و فشار آوردن و جا تنگ کردن.