۱- راه رفتن عمرس عُمَر، مرد میدان عمل و عدالت با شتاب راه میرفت تا نیازش را زودتر بر آورد و از کبر و خودپسندی دورتر شود: «عمر خطّابسبشتاب رفتی براه، گفتی چنین رفتن به راه حاجت زودتر برآید و از کبر دورتر بُوَد» [۱۱۲]. [۱۱۲] منبع مذکور/۲۱۹.