خلفای راشدین در قلمرو نظم و نثر فارسی

تشبیه پسر عمویش به عثمان و خود به علی

خاقانی، در تب و تاب مرگ پسر عمویش، او را «عثمان» و خود را «علی» که ماتمدار خلیفه مقتول است معرّفی می‎کند:

دلم مرگ پسر عم سوخت و در جانم زد آن آتش
که هیمه‌اش عرق شریان گشت و دودش روح حیوان
سخن در ماتم است اکنون که من چون مریم از اوّل
در گفتن فرو بستم به مرگ عیسیِ ثانی
علی را گو که غوغای حوادث کشت عثمان را
علی وار از جهان بگسل که ماتم دارِ عثمانی [۳۹۹]

‬‬‬‬‬‬ [۳۹۹] مأخذ مذکور/۴۱۵