۱۲- پندار ناصواب، تجمل گرایی و ردای پینه بسته عمرس
زندگی پیامبر و مسلمانان صدر اوّل اسلام در منت‌های سادگی و بی‌پیرایگی بود، در همان عصری که امپراطوری‌های ایران و رُم از هیبت عمر بن الخطاب، خواب راحتی نداشتند چهارده پینه بر ردای خلیفه مسلمین بود و هیچ‌گاه در تاریخ این ساده زیستن عیب و نقصی برای خلیفه و جامعه اسلامی به حساب نیامده است، و از زمانی که مسلمانان به تجمّل گرایی و زرق و برق دنیا روی آوردند شکوه و عظمت خود را از دست دادند.
«اگر جامۀ نیکو اندر پوشند و اسب و ساخت [۲۳۱]و تجمّل سازند. گویند: این نه رعونت است، که این کوری دشمنان اهل دین است، که مبتدعان بدین کور شوند که علماء با تجمّل باشند؛ و سیرت رسولص و ابوبکر و عمر و عثمان و علیشو جامۀ خَلَق [۲۳۲]ایشان فراموش کنند، و پندارند که آنچه ایشان همی‌کردند خوار داشتن اسلام بود و اکنون اسلام به تجمّل وی عزیز خواهد شد؟» [۲۳۳].
آنچه که از سیرت پیامبرص و خلفای راشدینشفهمیده می‌شود اینست که: باید زندگی علمای دینی و فرمانروایان اسلامی نیز در نهایت سادگی و بی‌پیرایگی باشد و کوشش کنند که تهی‌دستان و مستمندان، زندگی بهتری را دارا شوند.
[۲۳۱] ساخت: ابزار و یراق. [۲۳۲] خَلَق: کهنه. [۲۳۳] منبع مذکور/۶۳۴.