۵- ستایش خلفا در قصیده رشح بال به شرح بال
در قصیدۀ رشح بال به شرح بال [۶۸۳]، پیامبرص و خلفای راشدین را چنین میستاید:
به حق احمد مرسل که از مساعی اوست
سعود اوج هدی رسته از حضیض و بال
به صدق صدّیق آن شاه دین که بازآورد
به راه معذرت، اصحاب ردّه
[۶۸۴]را به قتال
به فرّ طلعت فاروق و ظلّ او که از آن
فرار کردی شیطان مارد مُحتال
به شرمگینی عثمان که جیش عُسرت را
جهاز ساخت به بذل ذخایر اموال
به ذوالفقار علی آن دلاور عالی
که بود روز دَغا قامع صفِ اَبطال
که جامی آنکه نهادی به پای و گردن او
زوایهای طبیعت سلاسل و اَغلال
از آن سلاسل و اَغلال مطلقش گردان
کزین قیود ز بود خودش گرفت ملال
[۶۸۳] دیوان کامل جامی- ویراستۀ هاشم رضی-انتشارات پیروز- صفحه ۶۲. [۶۸۴] اشاره است به حدیث «الشَّیْطَانَ یَفِرُّ مِنْ حِسِّ عُمَرَ».