هـ: شیخ شهاب الدین ابوحفص عُمَر سهروردی (۵۳۹-۶۳۲)
شیخ شهاب‌الدین سهروردی عارف مشهور قرن ششم و اوائل قرن هفتم هجری به روایت سُبُکی در «طبقات الشافعیة»به پانزده واسطه و به نوشتۀ ابن خلکان در «وَفیاتُ الأعیان»به چهارده واسطه به خلیفۀ اول (ابوبکر صدّیقس) می‌رسد. در فقه و حدیث از محضر عمویش شیخ ضیاء الدین ابوالنجیب سهروردی و ابوالقاسم بن فضلان و ابوالمظفر جلال‌الدین هبة‌الله شبلی و عده‌ای دیگر از فقهاء و محدّثان نیمه دوم قرن ششم هجری استفاده کرده و در تصوف از محضر عمویش شیخ ابوالنجیب و شیخ عبدالقادر گیلانی و شیخ ابوالسعود و شیخ ابومحمد عبدالله بصری تلمّذ [۴۵۰]و استفاده نموده است.
اثر مشهور شیخ سهرورد «عوارف المعارف» از آثار درخشان عرفان و تصوف اسلامی است که به زبان عربی نوشته شده و اسماعیل بن عبدالمؤمن ابی منصورماشاد عبدالسّلام کاموی داشته، در سال ۶۶۵ به فارسی برگردانده است اکنون از نوشته‌های این کتاب [۴۵۱]به چند مورد که در بارۀ خلفای راشدین آمده است اشاره می‌کنیم:
[۴۵۰] شاگردی.(ب) [۴۵۱] عوارف المعارف - تألیف شیخ شهاب الدین سهروردی - ترجمه ابومنصور عبدالمؤمن اصفهانی (قرن هفتم)- به اهتمام قاسم انصاری - شرکت انتشارات علمی و فرهنگی -۱۳۶۴.