مسلم، باب: [فضل مَجَالِسَ الذِّكْرِ]
۲- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَسعَنِ النَّبِيِّ جقَالَ: إِنَّ لِلَّهِ تَبَارَكَ وَتَعَالَى مَلَائِكَةً، سَيَّارَةً فُضُلًا، يَتَتَبَّعُونَ مَجَالِسَ الذِّكْرِ، فَإِذَا وَجَدُوا مَجْلِسًا فِيهِ ذِكْرٌ، قَعَدُوا مَعَهُمْ، وَحَفَّ بَعْضُهُمْ بَعْضًا بِأَجْنِحَتِهِمْ، حَتَّى يَمْلَئُوا مَا بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ السَّمَاءِ الدُّنْيَا، فَإِذَا انْصَرَفُوا عَرَجُوا وَصَعِدُوا إِلَى السَّمَاءِ، قَالَ: فَيَسْأَلُهُمُ اللهُﻷ- وَهُوَ أَعْلَمُ بِهِمْ - : مِنْ أَيْنَ جِئْتُمْ؟ فَيَقُولُونَ: جِئْنَا مِنْ عِنْدِ عِبَادٍ لَكَ فِي الْأَرْضِ، يُسَبِّحُونَكَ وَيُكَبِّرُونَكَ وَيُهَلِّلُونَكَ وَيَحْمَدُونَكَ وَيَسْأَلُونَكَ، قَالَ: وَمَا يَسْأَلُونِي؟ قَالُوا: يَسْأَلُونَكَ جَنَّتَكَ، قَالَ: وَهَلْ رَأَوْا جَنَّتِي؟ قَالُوا: لَا، أَيْ رَبِّ قَالَ: فَكَيْفَ لَوْ رَأَوْا جَنَّتِي؟ قَالُوا: وَيَسْتَجِيرُونَكَ، قَالَ: وَمِمَّ يَسْتَجِيرُوني؟ قَالُوا: مِنْ نَارِكَ يَا رَبِّ، قَالَ: وَهَلْ رَأَوْا نَارِي؟ قَالُوا: لَا، قَالَ: فَكَيْفَ لَوْ رَأَوْا نَارِي؟ قَالُوا: وَيَسْتَغْفِرُونَكَ، قَالَ: فَيَقُولُ: قَدْ غَفَرْتُ لَهُمْ، وَأَعْطَيْتُهُمْ مَا سَأَلُوا، وَأَجَرْتُهُمْ مِمَّا اسْتَجَارُوا، قَالَ: فَيَقُولُونَ: رَبِّ فِيهِمْ فُلَانٌ، عَبْدٌ خَطَّاءٌ، إِنَّمَا مَرَّ فَجَلَسَ مَعَهُمْ، قَالَ: فَيَقُولُ: وَلَهُ غَفَرْتُ، هُمُ الْقَوْمُ، لَا يَشْقَى بِهِمْ جَلِيسُهُمْ».
۲. «از ابوهریرهساز پیامبر جروایت شده است که فرمودند: خداوند تبارک و تعالی فرشتههایی (مأمورانی غیر از دیگر فرشتگان دارد که در زمین گردش میکنند و مجالس ذکر را میجویند. پس هرگاه مجلسی یافتند که در آن ذکر و یاد خدا انجام میگیرد، با اهل آن مجلس مینشینند و با بالهایشان همدیگر [و آنها] را تا آسمان دنیا میپوشانند (از آنها حفاظت میکنند). پس هرگاه [مجلس به پایان میرسد و] اهل مجلس پراکنده میشوند، فرشتگان به سوی آسمان میروند. پیامبر جفرمودند: خداوند متعال در حالی که بهتر از فرشتگان به احوال و اوضاع بندگانش آگاه است، از آنها میپرسد: از کجا میآیید؟ جواب میدهند: از سوی گروهی از بندگانت در زمین میآییم که تو را تسبیح و تکبیر و تهلیل میگویند و سپاس و ستایش تو را به جای میآورند و از تو طلب [و خواستههایی دارند، خداوند میفرماید: از من چه میخواهند؟ فرشتگان میگویند: از تو بهشت را میخواهند، خداوند میفرماید: آیا بهشتم را دیدهاند؟ فرشتگان میگویند: نه، پروردگارا! خداوند میفرماید: اگر بهشتم را میدیدند [حال و وضعشان] چگونه میبود؟ [دیگر از من چه میخواهند؟] فرشتگان میگویند: از تو پناه میخواهند، خداوند میفرماید: از چه چیزی از من پناه میخواهند؟ فرشتگان میگویند: خدایا! از آتشت، خداوند میفرماید: آیا آتشم را دیدهاند؟ فرشتگان میگویند: خیر، خداوند میفرماید: اگر آتشم را میدیدند [حال و وضعشان] چگونه میبود؟ [دیگر از من چه میخواهند؟] میگویند: از تو طلب بخشش دارند، پیامبر جفرمودند: خداوند میفرماید: آنها را بخشیدم و آنچه که از من خواستند، به آنان دادم و از آنچه به من از آن پناه بردند، پناهشان دادم. پیامبر جفرمودند: فرشتگان میگویند: خدایا! در میان آنها فلان بندهی بسیار عاصی و گناهکار وجود دارد، او [از کنار مجلس آنها] عبور کرد و با آنها نشست، پیامبر جفرمودند: خداوند میفرماید: او را نیز بخشیدم. آنها باهم هستند و هرکسی که با آنها بنشیند، ضرر نمیکند و شقی و بدبخت نمیشود».