بخاری، کتاب «التوحید» باب: [وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى المَاءِ]
۱۴۸- «حَدَّثَنَا أَبُو هُرَيْرَةَسعَنِ النَّبِيِّ ج، قَالَ: إِنَّ يَمِينَ اللَّهِ مَلْأَى، لاَ يَغِيضُهَا نَفَقَةٌ، أَرَأَيْتُمْ مَا أَنْفَقَ مُنْذُ خَلَقَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضَ، فَإِنَّهُ لَمْ يَنْقُصْ مَا فِي يَمِينِهِ، وَعَرْشُهُ عَلَى المَاءِ، وَبِيَدِهِ الأُخْرَى الفَيْضُ، أَوِ القَبْضُ، يَرْفَعُ وَيَخْفِضُ».
۱۴۸. «ابوهریرهساز پیامبر جبرایمان سخن گفت که فرمودند: به راستی دستان خدا (خزاین رحمت و نعمت او) پر است، هیچ بخششی آن را کم نمیکند، مگر نمیبینید که از ابتدای آفرینش آسمانها و زمین چه چیزهایی انفاق کرده است؟! هنوز چیزی از آنچه در دست اوست، کم نشده است و تخت فرمانروایش بر آب قرار دارد و در دست دیگرش بخشش یا (شک راوی) گرفتن وجود دارد. هرکس را بخواهد، بالا میبرد (روزی میدهد یا...) و هرکس را بخواهد، پایین میآورد (فقیر میکند یا...)».
(این حدیث با این روایت، حدیث قدسی به شمار نمیآید و امام مسلم آن را در کتاب «الزکاة» باب: [الحث علی النفقة وتبشیر المنفق بالخلف] ذکر کرده است).