احادیث قدسی

بخاری، کتاب «الصلاة» باب: [فَضْلِ صَلاَةِ العَصْرِ]

۱۳۰- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَسقَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: المَلاَئِكَةُ يَتَعَاقَبُونَ، مَلاَئِكَةٌ بِاللَّيْلِ، وَمَلاَئِكَةٌ بِالنَّهَارِ، وَيَجْتَمِعُونَ فِي صَلاَةِ الفَجْرِ، وَصَلاَةِ العَصْرِ، ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ الَّذِينَ بَاتُوا فِيكُمْ، فَيَسْأَلُهُمْ -وَهُوَ أَعْلَمُ- فَيَقُولُ: كَيْفَ تَرَكْتُمْ عِبَادِي؟ فَيَقُولُونَ: تَرَكْنَاهُمْ وَهُمْ يُصَلُّونَ، وَأَتَيْنَاهُمْ يُصَلُّونَ».

۱۳۰. «از ابوهریرهسروایت شده است که گفت: پیامبر جفرمودند: فرشتگان گروه گروه و به دنبال هم [پیش شما] می‌آیند، گروهی شب و گروهی روز و [هردو گروه] در نماز صبح و عصر اجتماع می‌کنند، سپس گروهی که در میان شما بوده‌اند به آسمان می‌روند [و گروه دیگری می‌آیند]، پس خداوند در حالی که به حال بندگانش از همه داناتر است، از آن‌ها می‌پرسد و می‌فرماید: بندگانم را چگونه ترک کردید (وقتی که آن‌ها را ترک کردید در چه حالی بودند)؟ جواب می‌دهند: آن‌ها را در حالی ترک کردیم که نماز می‌خواندند و در حالی نزدشان رفتیم که نماز می‌خواندند».