احادیث قدسی

مسلم، کتاب: «الجنة وصفة نعیمها وأهلها»

۵۷- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَسعَنِ النَّبِيِّ جقَالَ: قَالَ اللهُﻷ: أَعْدَدْتُ لِعِبَادِيَ الصَّالِحِينَ، مَا لَا عَيْنٌ رَأَتْ، وَلَا أُذُنٌ سَمِعَتْ، وَلَا خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ، مِصْدَاقُ ذَلِكَ فِي كِتَابِ اللهِ: ﴿فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٞ مَّآ أُخۡفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعۡيُنٖ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ١٧﴾[السجدة: ۱۷]».

۵۷. «از ابوهریرهساز پیامبر جروایت شده است که فرمودند: خداوند متعال می‌فرماید: «برای بندگان نیکوکارم چیزهایی آماده کرده‌ام که هیچ چشمی [آن‌ها را] ندیده است و هیچ گوشی [در باره‌ی آن‌ها] چیزی نشنیده است و به قلب هیچکسی خطور نکرده است»، مصداق این فرموده در کتاب خدا هست [آنجا که می‌فرماید]: ﴿فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٞ مَّآ أُخۡفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعۡيُنٖ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ١٧﴾[السجدة: ۱۷]. و هیچکس نمی‌داند که برای آنان (مؤمنان) از آنچه مایه‌ی نور چشم است، به پاداش آنچه انجام می‌دادند، چه چیزهایی آماده شده است».

۵۸- مسلم در روایتی دیگر بعد از عبارت: «وَلَا خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ» عبارت زیر را ذکر کرده است: «ذُخْرًا، بَلْهَ مَا أَطْلَعَكُمُ اللهُ عَلَيْهِ» [این نعمت‌ها چیزهایی است که برای بندگانم] اندوخته و ذخیره کرده‌ام و غیر از آن نعمت‌هایی است که خداوند شما را در مورد آن‌ها آگاه کرده است (علاوه بر آنچه به شما گفته شده، نعمت‌هایی دیگری وجود دارند که هیچ نفسی در مورد کیفیت آن‌ها چیزی نمی‌داند).

۵۹- مسلم در روایت سوم، این جمله را نیز بیان کرده است: «ذُخْرًا، بَلْهَ مَا أَطْلَعَكُمُ اللهُ عَلَيْهِ ثُمَّ قَرَأَ: ﴿فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٞ مَّآ أُخۡفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعۡيُنٖ﴾[السجدة: ۱۷]».

۵۹. «[این نعمت‌ها چیزهایی است که برای بندگانم] اندوخته و ذخیره کرده‌ام، این علاوه بر آن نعمت‌هایی است که خداوند شما را از آن‌ها آگاه کرده است»، سپس این آیه را قرائت کرد: ﴿فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٞ مَّآ أُخۡفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعۡيُنٖ﴾[السجدة: ۱۷]. و هیچکس نمی‌داند که برای آنان (مؤمنان) از آنچه مایه‌ی نور چشم است (به پاداش کارهای نیکی که می‌کردند) چه چیزهایی آماده شده است».

در روایت چهارم نیز چنین آمده است:

۶۰- «... ثَمَّ اقْتَرَأَ هَذِهِ الآيَةَ: ﴿تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمۡ عَنِ ٱلۡمَضَاجِعِ يَدۡعُونَ رَبَّهُمۡ خَوۡفٗا وَطَمَعٗا وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ ١٦ فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٞ مَّآ أُخۡفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعۡيُنٖجَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ١٧﴾[السجدة: ۱۶-۱۷]».

۶۰. «... سپس این آیه را خواند: (یکی از صفات مؤمنان این است که شب) پهلوهایشان از بسترها (ی خواب) دور می‌شود (و به عبادت پروردگار می‌پردازند) و پروردگار خود را با بیم و امید می‌خوانند و از چیزهایی که به ایشان داده‌ایم، می‌بخشند * و هیچکس نمی‌داند که برای آنان (مؤمنان) از آنچه مایه‌ی نور چشم است، به پاداش کارهای نیکی که می‌کردند، چه چیزهایی آماده شده است».