ابوداود، باب: [الأسیر یوثق]
۱۹۳- «عَنْ أَبِيْ هُرَيْرَةَسيَقُولُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ جيَقُولُ: عَجِبَ رَبُّنَاﻷمِنْ قَوْمٍ يُقَادُونَ إِلَى الْجَنَّةِ فِي السَّلَاسِلِ».
۱۹۳. «از ابوهریرهسروایت شده است که گفت: شنیدم که پیامبر جمیفرمود: «پروردگار متعال راضی و خشنود است از گروهی که دستبسته و زنجیرشده به سوی بهشت هدایت میشوند» [۵۱].
[۵۱] منظور از چنین گروهی که با زنجیر وارد بهشت میشوند، کسانی هستند که توسط مجاهدان در راه خدا در میدان جنگ اسیر شده و دست و پایشان زنجیر شده است، اما بعد از اسارتشان، خداوند آنها را هدایت میکند و آنان مسلمان شده، بعد از مرگشان وارد بهشت میشوند. پس ورودشان به بهشت به سبب زنجیرها و اسارتشان است، زیرا اگر اسیر نمیشدند، بر همان کفری که بودند، کشته میشدند و به دوزخ میرفتند - والله أعلم.