احادیث قدسی

نسائی، باب: [مَسْأَلَةُ الشَّهَادَةِ]

۱۸۹- «عَنْ الْعِرْبَاضِ بْنِ سَارِيَةَسأَنَّ رَسُولَ اللَّهِ جقَالَ: يَخْتَصِمُ الشُّهَدَاءُ وَالْمُتَوَفَّوْنَ عَلَى فُرُشِهِمْ إِلَى رَبِّنَا فِي الَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنَ الطَّاعُونِ، فَيَقُولُ الشُّهَدَاءُ: إِخْوَانُنَا قُتِلُوا كَمَا قُتِلْنَا، وَيَقُولُ الْمُتَوَفَّوْنَ عَلَى فُرُشِهِمْ: إِخْوَانُنَا مَاتُوا كَمَا مُتْنَا، فَيَقُولُ رَبُّنَا: انْظُرُوا إِلَى جِرَاحِهِمْ، فَإِنْ أَشْبَهَ جِرَاحُهُمْ جِرَاحَ الْمَقْتُولِينَ، فَإِنَّهُمْ مِنْهُمْ وَمَعَهُمْ، فَإِذَا جِرَاحُهُمْ قَدْ أَشْبَهَتْ جِرَاحَهُمْ».

۱۸۹. «از عرباض بن ساریهسروایت شده است که پیامبر جفرمودند: شهداء و کسانی که بر بسترشان وفات کرده‌اند، دعوایشان را در مورد کسانی که در اثر طاعون وفات کرده‌اند، نزد پروردگارمان می‌برند، سپس شهدا می‌گویند: برادران‌مان همچون ما شهید شده‌اند، اما آن‌هایی که فوت کرده‌اند (مرگ طبیعی دانسته‌اند) می‌گویند: برادران‌مان همچون ما فوت کرده‌اند، پروردگارمان می‌فرماید: به زخم آن‌ها بنگرید، اگر زخم‌شان همچون زخم شهداء بود، آن‌ها شهید هستند و با شهدا می‌باشند، پس وقتی نگاه می‌کنند، می‌بینند زخم‌شان همچون زخم شهداست».