۷- «ابن ماجه قزوینی/»
او ابوعبدالله محمد بن یزید بن ماجه قزوینی است. در سال ۲۰۷ یا ۲۰۹ هجری در قزوین به دنیا آمد و در سال ۲۷۳ درگذشت.
این محدث بزرگ برای کسب علم به مراکز علمی مشهور آن زمان، از جمله: عراق و بصره و کوفه و... سفر کرده و در محضر استادان بزرگ آن مراکز علمی تلمذ کرده است.
گرچه در میان محدثین و علما اعتبار احادیث ذکر شده در سنن ابن ماجه مورد اختلاف است، اما حسن ترتیب آن نسبت به سایر کتاب‌های حدیثی مشهور است.
برخی از بزرگان بر این باورند که «الـموطأ» امام مالک/بر «سنن» ابن ماجه/مقدم است و برخی دیگر قایل به مقدم‌بودن «سنن» دارمی بر «سنن» ابن ماجه شده‌اند.
«سنن» ابن ماجه، در بین کتب ششگانه‌ی حدیثی اهل سنت از پایین‌ترین میزان اعتبار برخوردار است و به گفته‌ی سیوطی این کتاب مشتمل بر احادیثی است که افراد متهم به کذب و سرقت (کذب و سرقت در حدیث) آن‌ها را نقل کرده‌اند و برخی از این احادیث به گونه‌ای است که جز از ناحیه‌ی همین عده شناخته شده نیست، گرچه این موضوع، در باره‌ی کل سنن ابن ماجه نیست و از ارزش آن نمی‌کاهد.
بر «سنن» ابن ماجه شرح‌هایی نوشته شده است که می‌توان به «مصباح الزجاجة علی سنن ابن ماجه» جلال الدین سیوطی اشاره کرد [۴].
امید است در آینده بر کتاب‌های حدیثی شرح‌هایی انجام گیرد و کارهایی صورت گیرد تا مسلمانان بیشتر از گذشته به سنت پاک پیامبر جدسترسی داشته باشند.
در خاتمه امید که این اثر مورد استفاده‌ی خوانندگان واقع شود و ما را از دعای خیر بی‌بهره ننمایند.
خدایا! اگر با نگارش این کتاب سود و نفعی محقق می‌شود از فضل و کرم توست که بر من ارزانی داشته‌ای و گرنه نیتم برایم نزدت کفایت می‌کند:
﴿إِنۡ أُرِيدُ إِلَّا ٱلۡإِصۡلَٰحَ مَا ٱسۡتَطَعۡتُۚ وَمَا تَوۡفِيقِيٓ إِلَّا بِٱللَّهِۚ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ أُنِيبُ﴾[هود: ۸۸]. «تا آنجا که بتوانم قصدی جز اصلاح ندارم. و توفیقم تنها به یاری پروردگار است. بر او توکل نمودم و به‌سوی او بازمی‌گردم».
جهانگیر ولدبیگی
پاوه
[۴] منابع شرح محدثان: علوم حدیث صبحی صالح، مقدمه‌ی خود کتاب الأحادیث القدسیة، تاریخ عمومی حدیث دکتر معارف.