احادیث قدسی

ابوداود، باب: [الرجل یشتری نفسه]

۱۹۲- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍسقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: عَجِبَ رَبُّنَاﻷغَزَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ، فَانْهَزَمَ، فَعَلِمَ مَا عَلَيْهِ فَرَجَعَ حَتَّى أُهَرِيقَ دَمُهُ، فَيَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى لِمَلَائِكَتِهِ: انْظُرُوا إِلَى عَبْدِي رَجَعَ رَغْبَةً فِيمَا عِنْدِي، وَشَفَقَةً مِمَّا عِنْدِي، حَتَّى أُهَرِيقَ دَمُهُ».

۱۹۲. «از عبدالله بن مسعودسروایت شده است که گفت: پیامبر جفرمودند: پروردگارم راضی و خشنود می‌شود از کسی که در راه خدا جهاد می‌کند، پس در میدان جنگ شکست می‌خورد و فرار می‌کند، اما می‌داند که کار درستی نمی‌کند و وظیفه و حالت خود را به یاد می‌آورد، پس پشیمان می‌شود و برمی‌گردد و جهاد می‌کند تا این که خونش ریخته می‌شود، آنگاه خداوند متعال به فرشتگان می‌فرماید: به بنده‌ام بنگرید که چگونه با عشق و علاقه نسبت به کسب آنچه نزد من است [و آن را به مجاهد واقعی وعده داده‌ام] و ترس از عذاب و وعده‌هایی که نسبت به فراریان در میدان جنگ داده‌ام، برگشت [و جهاد کرد] تا این که خونش ریخته شد (شهید شد)».