بخاری، کتاب «الرقاق» باب: [مَنْ أَحَبَّ لِقَاءَ اللَّهِ أَحَبَّ اللَّهُ لِقَاءَهُ]
۳۰۲- «عَنْ عُبَادَةَ بْنِ الصَّامِتِسعَنِ النَّبِيِّ جقَالَ: مَنْ أَحَبَّ لِقَاءَ اللَّهِ، أَحَبَّ اللَّهُ لِقَاءَهُ، وَمَنْ كَرِهَ لِقَاءَ اللَّهِ كَرِهَ اللَّهُ لِقَاءَهُ، قَالَتْ عَائِشَةُ -أَوْ بَعْضُ أَزْوَاجِهِ- : إِنَّا لَنَكْرَهُ المَوْتَ، قَالَ: لَيْسَ ذَاكِ، وَلَكِنَّ المُؤْمِنَ إِذَا حَضَرَهُ المَوْتُ، بُشِّرَ بِرِضْوَانِ اللَّهِ وَكَرَامَتِهِ، فَلَيْسَ شَيْءٌ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِمَّا أَمَامَهُ، فَأَحَبَّ لِقَاءَ اللَّهِ وَأَحَبَّ اللَّهُ لِقَاءَهُ، وَإِنَّ الكَافِرَ إِذَا حُضِرَ، بُشِّرَ بِعَذَابِ اللَّهِ وَعُقُوبَتِهِ، فَلَيْسَ شَيْءٌ أَكْرَهَ إِلَيْهِ مِمَّا أَمَامَهُ، كَرِهَ لِقَاءَ اللَّهِ، وَكَرِهَ اللَّهُ لِقَاءَهُ».
۳۰۲. «از عباده بن صامتساز پیامبر جروایت شده است که فرمودند: هرکس دوستدار ملاقات با خداوند باشد، خداوند [نیز] دوستدار ملاقات با اوست و هرکس ملاقات با خدا را دوست نداشته باشد، خداوند [نیز] ملاقات با او را ناخوش میدارد، حضرت عایشه یا (شک راوی) یکی دیگر از همسران پیامبر جعرض کرد: ما مرگ را ناخوش میداریم (اما این به خاطر دوستنداشتن دیدار خداوند نیست)، پیامبر جفرمودند: چنان نیست [که شما میپندارید]) بلکه انسان مؤمن وقتی مرگش فرا میرسد، به رضایت خدا و اکرام خداوند به او، مژده داده میشود و دیگر هیچ چیزی نزدش دوستداشتنیتر از آنچه پیش رویش است، وجود ندارد، پس ملاقات با خداوند را دوست دارد و خداوند نیز ملاقات با او را دوست دارد، اما کافر، هرگاه مرگش فرا رسد، به عذاب و عقوبت خداوند مژده داده میشود و دیگر هیچ چیزی بدتر و ناخوشایندتر از چیزی که پیش رویش است، نمیبیند، پس ملاقات با خداوند را دوست ندارد و خداوند نیز ملاقات با او را دوست ندارد».
۳۰۳- «عَنْ أَبِي مُوسَى الأَشْعَرِيِّس(عَنِ النَّبِيِّ ج) قَالَ: مَنْ أَحَبَّ لِقَاءَ اللَّهِ أَحَبَّ اللَّهُ لِقَاءَهُ، وَمَنْ كَرِهَ لِقَاءَ اللَّهِ كَرِهَ اللَّهُ لِقَاءَهُ».
۳۰۳. «از ابوموسی اشعریساز پیامبر جروایت شده است که فرمودند: هرکس دیدار با خداوند را دوست داشته باشد، خداوند [نیز] دیدار با او را دوست دارد و هرکس دیدار با خداوند را دوست نداشته باشد، خداوند [نیز] دیدار با او را دوست ندارد».