ابن ماجه، باب: [الْحُمَّى]
۲۰۷- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَسعَنِ النَّبِيِّ جأَنَّهُ عَادَ مَرِيضًا، وَمَعَهُ أَبُو هُرَيْرَةَ، مِنْ وَعْكٍ كَانَ بِهِ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: أَبْشِرْ فَإِنَّ اللَّهَ يَقُولُ: هِيَ نَارِي، أُسَلِّطُهَا عَلَى عَبْدِي الْمُؤْمِنِ فِي الدُّنْيَا، لِتَكُونَ حَظَّهُ مِنَ النَّارِ، فِي الْآخِرَةِ».
۲۰۷. «از ابوهریرهسروایت شده است که پیامبر جبه عیادت بیماری که به شدت به تب مبتلا بود (تبش شدید بود) رفت و او همراه پیامبر جبود، پیامبر جفرمودند: تو را مژده باد که خداوند میفرماید: «تب، آتش من است. آن را در دنیا بر بندهی مؤمنم مسلط میکنم تا بهرهی آتشش در آخرت باشد (در آخرت از آتش دوزخ محفوظ بماند)».