ترمذی، باب: [الجنائز]
۹- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍسقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: مَا مِنْ حَافِظَيْنِ رَفَعَا إِلَى اللَّهِ مَا حَفِظَا مِنْ لَيْلٍ أَوْ نَهَارٍ، فَيَجِدُ اللَّهُ فِي أَوَّلِ الصَّحِيفَةِ وَفِي آخِرِ الصَّحِيفَةِ خَيْرًا، إِلَّا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: أُشْهِدُكُمْ أَنِّي قَدْ غَفَرْتُ لِعَبْدِي مَا بَيْنَ طَرَفَيِ الصَّحِيفَةِ».
۹. «از انس بن مالکسروایت شده است که گفت: پیامبر جفرمودند: هرگاه دو فرشتهی مأمور نوشتن اعمال انسان که نامهی اعمال او در شب یا روز را نزد خدا میبرند و خداوند در اول و آخر نامهی اعمال بنده، کار نیکی را مییابد که انجام داده است، میفرماید: شما را شاهد و گواه میگیرم [ای فرشتگان مأمور] که این گناهان وسط نامهی اعمال بندهام را [به خاطر کار نیکی که در اول و آخر نامهی اعمالش انجام داده و ثبت شده است]، بر او بخشیدم».