احادیث قدسی

بخاری، باب: [الجِهَادُ مِنَ الإِيمَانِ]

۱۷۴- «عَنْ أَبَيْ هُرَيْرَةَسعَنِ النَّبِيِّ جقَالَ: انْتَدَبَ اللَّهُ لِمَنْ خَرَجَ فِي سَبِيلِهِ، لاَ يُخْرِجُهُ إِلَّا إِيمَانٌ بِي وَتَصْدِيقٌ بِرُسُلِي، أَنْ أُرْجِعَهُ بِمَا نَالَ مِنْ أَجْرٍ أَوْ غَنِيمَةٍ، أَوْ أُدْخِلَهُ الجَنَّةَ، وَلَوْلاَ أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِي مَا قَعَدْتُ خَلْفَ سَرِيَّةٍ، وَلَوَدِدْتُ أَنِّي أُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ أُحْيَا، ثُمَّ أُقْتَلُ ثُمَّ أُحْيَا، ثُمَّ أُقْتَلُ».

۱۷۴. «از ابوهریرهساز پیامبر جروایت شده است که فرمودند: «خداوند می‌فرماید: برای کسی که در راه او از منزل بیرون آید و سبب بیرون‌آمدنش جز ایمان به من و تصدیق فرستادگانم نباشد، ضمانت می‌کنم که او را با آنچه از پاداش یا غنیمت جنگی به دست آورده است، [به خانه‌اش] برگردانم، یا این که او را [با درجه‌ی شهادت]، داخل بهشت کنم» و اگر بر امتم سخت و گران نمی‌بود، پشت هیچ سریه‌ای نمی‌نشستم (یعنی در هر سریه‌ای شرکت می‌کردم، و این شرکت کردن من در هر سریه‌ای دلالت بر فرض عین بودن آن می‌کرد که بر امتم مشقت‌آمیز بود) و آرزوی من این است و دوست دارم که در راه خدا جهاد کنم و کشته شوم، سپس زنده شوم، پس جهاد کنم و کشته شوم، سپس زنده شوم، پس جهاد کنم و کشته شوم».