احادیث قدسی

ترمذی، باب: [مَا جَاءَ فِي ذَهَابِ البَصَرِ]

۱۹۹- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍسقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: إِنَّ اللَّهَ يَقُولُ: إِذَا أَخَذْتُ كَرِيمَتَيْ عَبْدِي فِي الدُّنْيَا، لَمْ يَكُنْ لَهُ جَزَاءٌ عِنْدِي إِلَّا الجَنَّةَ».

۱۹۹. «از انس بن مالکسروایت شده است که گفت: پیامبر جفرمودند: خداوند می‌فرماید: «هرگاه در دنیا [بینایی] دو چشم بنده‌ام را گرفتم [و او در مقابل، صبر کرد نزد من] پاداشی جز بهشت ندارد».

ترمذی می‌گوید: این حدیث حسن غریب است.

۲۰۰- «عن أبي هريرهسمرفوعا إلى النبي جقال: يقول اللهﻷ: من أذهبت حبيبتيه وصبر واحتسب، لم أرض له ثوابا إلا الجنة».

۲۰۰. «ابوهریرهسبه نقل از پیامبر جروایت می‌کند که فرمودند: خداوند متعال می‌فرماید: «هرکس را نابینا کردم و دو چشمش را گرفتم و او نیز با هدف کسب اجر و پاداش صبر کرد، جز به بهشت به عنوان اجر و پاداش برای او راضی نمی‌شوم».