مسلم، کتاب «الفضائل» باب: [من فضائل غفار وأسلم...]

۲۸۱- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَسأَنَّ رَسُولَ اللهِ جقَالَ: أَسْلَمُ سَالَمَهَا اللهُ، وَغِفَارُ غَفَرَ اللهُ لَهَا، أَمَا إِنِّي لَمْ أَقُلْهَا، وَلَكِنْ قَالَهَا اللهُﻷ».

۲۸۱. «از ابوهریرهسروایت شده است که پیامبر جفرمودند: «خدا! طایفه‌ی اسلم را به سلامت دارد، خدا طایفه‌ی غفار را ببخشد (مورد غفران خود قرار دهد)، این را من نمی‌گوییم، بلکه این را خدای متعال فرمود».

مسلم این حدیث را در صحیح خود با روایات زیادی آورده است: از جمله از ابوهریره، ابوذر، جابر بن عبدالله، عبدالله بن عمر و ابوایوب انصاری(ش).

۲۸۲- «عَنْ عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ أَبِي بَكْرَةَ يُحَدِّثُ عَنْ أَبِيهِ، أَنَّ الْأَقْرَعَ بْنَ حَابِسٍ جَاءَ إِلَى رَسُولِ اللهِ جفَقَالَ: إِنَّمَا بَايَعَكَ سُرَّاقُ الْحَجِيجِ، مِنْ أَسْلَمَ وَغِفَارَ وَمُزَيْنَةَ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ ج: أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ أَسْلَمُ، وَغِفَارُ، وَمُزَيْنَةُ، خَيْرًا مِنْ بَنِي تَمِيمٍ وَبَنِي عَامِرٍ، وَأَسَدٍ وَغَطَفَانَ أَخَابُوا وَخَسِرُوا؟ فَقَالَ: نَعَمْ، قَالَ: فَوَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ، إِنَّهُمْ لَأَخْيَرُ مِنْهُمْ».

۲۸۲. «از عبدالرحمن بن ابی بکرهساز پدرش چنین روایت می‌کند که اقرع بن حابس نزد پیامبر جآمد و گفت: دزدان از حجاج، یعنی طایفه‌ی اسلم و غفار و مُزینه، با شما بیعت کردند، پیامبر جفرمودند: «اگر که طایفه‌های اسلم و غفار و مزینه از طایفه‌های بنی تمیم و بنی عامر و اسد و غطفان بهتر باشند، چه [می‌گویی]؟! آیا آنان ناامید و زیانمند خواهند شد؟ گفت: بله، پیامبر جفرمودند: پس به خدایی که جانم در دست اوست، آن‌ها (طایفه‌ی اسلم و غفار و مزینه) از آن‌ها (طایفه‌ی بنی تمیم و بنی عامر و اسد و غطفان) بهترند».