احادیث قدسی

نسائی، باب: [فَضْلُ صَلَاةِ اللَّيْلِ فِي السَّفَرِ]

۲۸۴- «عَنْ أَبِي ذَرٍّسعَنِ النَّبِيِّ جقَالَ: ثَلَاثَةٌ يُحِبُّهُمُ اللَّهُﻷ: رَجُلٌ أَتَى قَوْمًا، فَسَأَلَهُمْ بِاللَّهِ، وَلَمْ يَسْأَلْهُمْ بِقَرَابَةٍ بَيْنَهُ وَبَيْنَهُمْ، فَمَنَعُوهُ، فَتَخَلَّفَ رَجُلٌ بِأَعْقَابِهِمْ، فَأَعْطَاهُ سِرًّا لَا يَعْلَمُ بِعَطِيَّتِهِ إِلَّا اللَّهُﻷ- وَالَّذِي أَعْطَاهُ - وَقَوْمٌ سَارُوا لَيْلَتَهُمْ، حَتَّى إِذَا كَانَ النَّوْمُ أَحَبَّ إِلَيْهِمْ مِمَّا يُعْدَلُ بِهِ، نَزَلُوا فَوَضَعُوا رُءُوسَهُمْ، فَقَامَ مِنْهُمْ رَجُلٌ يَتَمَلَّقُنِي وَيَتْلُو آيَاتِي، وَرَجُلٌ كَانَ فِي سَرِيَّةٍ، فَلَقُوا الْعَدُوَّ فَانْهَزَمُوا، فَأَقْبَلَ بِصَدْرِهِ حَتَّى يُقْتَلَ، أَوْ يُفْتَحَ لَهُ».

۲۸۴. «از ابوذرساز پیامبر جروایت شده است که فرمودند: سه [کس یا گروه] هستند که خداوند آن‌ها را دوست می‌دارد، [این سه کس عبارتند از]: (۱) فردی به سوی گروهی می‌آید و آن‌ها را به خاطر خدا نه به خاطر پیوند خوشاوندیی که بین او و آن‌هاست، سوگند می‌دهد که وی را کمک کنند و آن گروه او را کمک نمی‌کنند [و می‌روند] و یکی از آن‌ها عقب می‌ماند و نهانی او را کمک می‌کند، به طوری که جز خدا -و آن مرد فقیر- کسی نمی‌داند. (۲) گروهی تمام شب مسافرت می‌کنند و خسته می‌شوند، به طوری که خواب بهترین چیز نزد آن‌ها می‌شود و [به خاطر خستگی بیش از حد] هیچ چیزی مانند خواب نزد آن‌ها عزیز و باارزش نیست، پس توقف می‌کنند و به خواب می‌روند و یکی از آن‌ها با آن همه خستگی، بلند می‌شود و با من شروع به ستایش و اظهار بندگی و راز و نیاز می‌کند و آیات مرا (قرآن را) تلاوت می‌کند. (۳) فردی که در میان گروهی از جنگجویان در راه خداست و آن‌ها با دشمن روبه‌رو می‌شوند و سپس شکست می‌خورند، آنگاه آن مرد از دشمن نمی‌گریزد و به آن‌ها رو می‌کند و جنگ را ادامه می‌دهد، تا این که به شهادت می‌رسد یا پیروزیی برایش حاصل می‌شود».