احادیث قدسی

بخاری، باب «سورة الفتح» باب: [قول الله تعالى: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِنَّآ أَرۡسَلۡنَٰكَ شَٰهِدٗا وَمُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا ٤٥﴾]

۱۹۶- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ العَاصِبأَنَّ هَذِهِ الآيَةَ الَّتِي فِي القُرْآنِ: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِنَّآ أَرۡسَلۡنَٰكَ شَٰهِدٗا وَمُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا ٤٥﴾[الأحزاب: ۴۵]. قَالَ فِي التَّوْرَاةِ: يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا ونَذيراً وَحِرْزًا لِلْأُمِّيِّينَ، أَنْتَ عَبْدِي وَرَسُولِي، سَمَّيْتُكَ المُتَوَكِّلَ، لَيْسَ بِفَظٍّ وَلاَ غَلِيظٍ، وَلاَ سَخَّابٍ بِالأَسْوَاقِ، وَلاَ يَدْفَعُ السَّيِّئَةَ بِالسَّيِّئَةِ، وَلَكِنْ يَعْفُو وَيَصْفَحُ، وَلَنْ يَقْبِضَهُ اللَّهُ حَتَّى يُقِيمَ بِهِ المِلَّةَ العَوْجَاءَ، بِأَنْ يَقُولُوا: لاَ إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فَيَفْتَحَ بِهَا أَعْيُنًا عُمْيًا، وَآذَانًا صُمًّا، وَقُلُوبًا غُلْفًا».

۱۹۶. «از عبدالله بن عمرو بن عاص بروایت شده است که گفت: این آیه‌ای که در قرآن ذکر شده است و می‌فرماید: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِنَّآ أَرۡسَلۡنَٰكَ شَٰهِدٗا وَمُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا ٤٥﴾[الأحزاب: ۴۵]. «ای پیامبر! ما تو را به عنوان گواه و مژده‌رسان و بیم‌دهنده فرستاده‌ایم»، در تورات (نیز چنین) گفته است: «ای پیامبر! ما تو را به عنوان گواه و مژده‌رسان و بیم‌دهنده فرستادیم و تو را به عنوان پناهگاهی [برای مردم] امی قرار دادیم، تو بنده‌ی من و فرستاده‌ی من هستی. تو را [به خاطر قناعت و اعتمادت به خداوند] متوکل نامیدم، این پیامبر نه بداخلاق و تندخوست و نه قساوت قلب دارد، او فردی نیست که [به سبب تندخویی‌اش] در بازار [و میان جمع مردم] داد و فریاد راه بیندازد، او هرگز جواب بدی را با بدی نمی‌دهد، بلکه می‌بخشد و [نسبت به کسی که نسبت به او بدی انجام داده است] گذشت می‌کند و خداوند جان او را نمی‌گیرد، تا زمانی که ملت کجرو و گمراه را به وسیله‌ی او [به راه راست] هدایت دهد و راست کند به این که [بعد از گمراهی‌شان] بگویند: هیچ خدایی جز الله نیست، آن وقت با این جمله است که چشم‌های کوری را بینا و گوش‌های کری را شنوا و دل‌های فروبسته‌ای را باز می‌کند».