مسلم، باب: [فضل إنظار المعسر والتجاوز في الإقتضاء]
۲۴۵- «عَنْ حُذَيْفَةَسعَنِ النَّبِيِّ ج، أَنَّ رَجُلًا مَاتَ فَدَخَلَ الْجَنَّةَ، فَقِيلَ لَهُ: مَا كُنْتَ تَعْمَلُ؟ فَقَالَ: إِنِّي كُنْتُ أُبَايِعُ النَّاسَ، فَكُنْتُ أُنْظِرُ الْمُعْسِرَ، وَأَتَجَوَّزُ فِي السِّكَّةِ - أَوْ فِي النَّقْدِ - فَغُفِرَ لَهُ».
۲۴۵. «از حذیفهساز پیامبر جروایت شده است که فرمودند: مردی فوت کرد و داخل بهشت شد، به او گفته شد: چه کار میکردی [که داخل بهشت شدی]؟ جواب داد: من با مردم داد و ستد میکردم [و در این داد و ستد به آنها وام میدادم] و [در پس گرفتن و امم] به کسی که تنگدست بود، فرصت میدادم و در سکه یا (شک راوی) نقد [اگر کم یا تأخیر داشت]، گذشت میکردم. پس بخشیده شد».
ابومسعودسمیگوید: من هم این حدیث را از پیامبر جشنیدم.