حدیث: تندی و شدت هشدار نسبت به ظلم و ستم و گرفتن رشوه
ابن ماجه:
۱۵۳- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِسقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: مَا مِنْ حَاكِمٍ يَحْكُمُ بَيْنَ النَّاسِ، إِلَّا جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَمَلَكٌ آخِذٌ بِقَفَاهُ، ثُمَّ يَرْفَعُ رَأْسَهُ إِلَى السَّمَاءِ، فَإِنْ قَالَ: أَلْقِهِ، أَلْقَاهُ فِي مَهْوَاةٍ أَرْبَعِينَ خَرِيفًا».
۱۵۳. «از عبدالله بن مسعودسروایت شده است که گفت: پیامبر جفرمودند: هیچ قضاوت‌کننده‌ای نیست که در بین مردم قضاوت کند، مگر این که روز قیامت در حالی می‌آید (در دادگاه خداوند حاضر می‌شود) که فرشته‌ای گردن او را گرفته است، سپس سرش را به سوی آسمان بالا می‌گیرد، پس اگر [خداوند] فرمود: او را بیندازید، او را چهل پاییز (چهل سال) در پرتگاهی [به سوی آتش] می‌اندازد».