نسائی، باب [مَنْ خَانَ غَازِيًا فِي أَهْلِهِ]
۱۹۰- «عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ بُرَيْدَةَ، عَنْ أَبِيهِ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ جقَالَ: حُرْمَةُ نِسَاءِ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ كَحُرْمَةِ أُمَّهَاتِهِمْ، وَإِذَا خَلَفَهُ فِي أَهْلِهِ فَخَانَهُ، قِيلَ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ: هَذَا خَانَكَ فِي أَهْلِكَ فَخُذْ مِنْ حَسَنَاتِهِ مَا شِئْتَ، فَمَا ظَنُّكُمْ؟».
۱۹۰. «از سلیمان بن بریده از پدرش روایت میکند که پیامبر جفرمودند: جایگاه همسرِ مردان مجاهد نسبت به مردانی که به جهاد نرفتهاند، همچون جایگاه مادرانشان میباشند و هرگاه مجاهدی خانوادهاش را به دست کسی داد که به جهاد نرفته است و او به مجاهد خیانت کرد، روز قیامت به او (شهید) گفته میشود: این همان کسی است که به تو خیانت کرده است، پس از اعمال نیکش هرچه میخواهی برای خود بردار، (سپس پیامبر جفرمودند:) «در این مورد چه میگویید؟» (آیا دیگر هیچ عمل نیکی برای او باقی میماند؟!)».