احادیث قدسی

مسلم، باب: [النَهَى عَنِ الفَحْشَاءِ]

۲۵۰- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَسأَنَّ رَسُولَ اللهِ جقَالَ: تُفْتَحُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ يَوْمَ الْإِثْنَيْنِ، وَيَوْمَ الْخَمِيسِ، فَيُغْفَرُ لِكُلِّ عَبْدٍ لَا يُشْرِكُ بِاللهِ شَيْئًا، إِلَّا رَجُلًا كَانَتْ بَيْنَهُ وَبَيْنَ أَخِيهِ شَحْنَاءُ، فَيُقَالُ: أَنْظِرُوا هَذَيْنِ حَتَّى يَصْطَلِحَا، أَنْظِرُوا هَذَيْنِ حَتَّى يَصْطَلِحَا، أَنْظِرُوا هَذَيْنِ حَتَّى يَصْطَلِحَا».

۲۵۰. «از ابوهریرهسروایت شده است که پیامبر جفرمودند: درهای بهشت، روزهای دوشنبه و پنجشنبه باز می‌شوند و هر بنده‌ای که چیزی و کسی را شریک خدا قرار نداده باشد (مرتکب شرک نشده باشد) بخشیده خواهد شد، مگر کسی که بین او و بین برادرش [دینی یا نسبی] عداوت و دشمنی باشد که [در باره‌ی آن‌ها به فرشتگان مأمور] گفته می‌شود: [مغفرت] این دو را به تأخیر اندازید، تا وقتی که باهم صلح می‌کنند، [مغفرت] این دو را به تأخیر اندازید، تا وقتی که باهم صلح می‌کنند، [مغفرت] این دو را به تأخیر اندازید، تا وقتی که باهم صلح می‌کنند».

۲۵۱- مسلم به طریق دیگری حدیث قبلی (حدیث شماره‌ی ۲۵۰) را ذکر کرده است، در روایت «عبیده» لفظ «إِلَّا الْمُتَهَاجِرَيْنِ» آمده است و در روایت «قتیبه» لفظ «إِلَّا الْمُهْتَجِرَيْنِ» آمده است که اشاره به دو نفر دارد که بین آن‌ها عداوت و دشمنی است و قطع رابطه کرده‌اند.

۲۵۲- «عَنْ أَبِيْ هُرَيْرَةَ -رَفَعَهُ- قَالَ: تُعْرَضُ الْأَعْمَالُ فِي كُلِّ يَوْمِ خَمِيسٍ، أَوِ اثْنَيْنِ، فَيَغْفِرُ اللهُﻷفِي ذَلِكَ الْيَوْمِ لِكُلِّ امْرِئٍ لَا يُشْرِكُ بِاللهِ شَيْئًا، إِلَّا امْرَأً كَانَتْ بَيْنَهُ وَبَيْنَ أَخِيهِ شَحْنَاءُ، فَيُقَالُ: ارْكُوا هَذَيْنِ، حَتَّى يَصْطَلِحَا».

۲۵۲. «از ابوهریرهسروایتی شده که آن را به پیامبر جرفع می‌دهد (یعنی سند حدیث را به پیامبر جمی‌رساند و می‌گوید: پیامبر جفرمودند)، چنین آمده است: اعمال و کردار انسان روزهای پنجشنبه یا دوشنبه عرضه می‌شوند آنگاه خداوند متعال در آن روز هر انسانی را که مرتکب شرک نشده باشد، می‌بخشد، مگر دو نفر که بین‌شان عداوت و دشمنی باشد که [در خصوص آن‌ها] می‌فرماید: بخشش این دو نفر را به تأخیر بیندازید، تا زمانی که باهم صلح می‌کنند».

۲۵۳- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَسعَنْ رَسُولِ اللهِ جقَالَ: تُعْرَضُ أَعْمَالُ النَّاسِ فِي كُلِّ جُمُعَةٍ مَرَّتَيْنِ: يَوْمَ الِاثْنَيْنِ، وَيَوْمَ الْخَمِيسِ، فَيُغْفَرُ لِكُلِّ عَبْدٍ مُؤْمِنٍ، إِلَّا عَبْدًا بَيْنَهُ وَبَيْنَ أَخِيهِ شَحْنَاءُ، فَيُقَالُ: اتْرُكُوا - أَوِ ارْكُوا - هَذَيْنِ حَتَّى يَفِيئَا».

۲۵۳. «از ابوهریرهساز پیامبر جروایت شده است که فرمودند: «اعمال و کردار انسان در هر هفته دو بار، روزهای دوشنبه و پنجشنبه عرضه می‌شود، سپس هر بنده‌ی مؤمنی گناهانش بخشیده خواهد شد، مگر بنده‌ای که بین او و برادرش (دینی یا نسبی) عداوت و دشمنی باشد که [در مورد آن‌ها] گفته می‌شود: بخشیدن آن‌ها را بگذارید، یا (شک راوی) بخشش آن‌ها را به تأخیر بیندازید، تا زمانی که به سوی هم برمی‌گردند (یعنی صلح و آشتی می‌کنند) و از دشمنی دست برمی‌دارند».

امام مالک، الموطأ

امام مالک با دو روایت به نقل از ابوهریرهسحدیث قبلی (حدیث شماره‌ی ۲۵۳) را روایت کرده است:

روایت نخست:

۲۵۴- همان الفاظ مسلم را ذکر کرده است (حدیث شماره‌ی ۲۵۳) با این تفاوت که در این روایت برخلاف روایت مسلم شک وجود ندارد، یعنی نگفته است: «اتْرُكُوا - أَوِ ارْكُوا هَذَيْنِ...» بلکه چنین آورده است: «فَيُقَالُ: اتْرُكُوا هَذَيْنِ...».

روایت دوم:

۲۵۵- با همان الفاظی که مسلم در روایت نخست (حدیث شماره‌ی ۲۵۰) بیان کرده است، این حدیث را روایت کرده است، با این تفاوت که در این روایت جمله‌ی «أَنْظِرُوا هَذَيْنِ حَتَّى يَصْطَلِحَا» تنها یک بار آمده است، برخلاف روایت مسلم که سه بار تکرار شده است.