ترمذی، [بَابُ مَا جَاءَ فِي احْتِجَاجِ الجَنَّةِ وَالنَّارِ]
۳۷۷- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَسقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: احْتَجَّتِ الجَنَّةُ وَالنَّارُ، فَقَالَتِ الجَنَّةُ: يَدْخُلُنِي الضُّعَفَاءُ وَالمَسَاكِينُ، وَقَالَتِ النَّارُ: يَدْخُلُنِي الجَبَّارُونَ وَالمُتَكَبِّرُونَ، فَقَالَ لِلنَّارِ: أَنْتِ عَذَابِي، أَنْتَقِمُ بِكِ مِمَّنْ شِئْتُ، وَقَالَ لِلْجَنَّةِ: أَنْتِ رَحْمَتِي، أَرْحَمُ بِكِ مَنْ شِئْتُ».
۳۷۷. «از ابوهریرهسروایت شده است که گفت: پیامبر جفرمودند: بهشت و دوزخ باهم بحث و مجادله میکنند و بهشت میگوید: فقیران و تنگدستان وارد من میشوند و آتش میگوید: متکبران و ستمگران وارد من میشوند، سپس خداوند خطاب به آتش میگوید: تو عذاب من هستی، به وسیلهی تو از هرکس که بخواهم انتقام میگیرم و خطاب به بهشت میفرماید: تو رحمت من هستی، به هرکس که بخواهم، به وسیلهی تو (با واردکردن او در تو) رحم میکنم».