احادیث قدسی

بخاری، «کتاب طب» باب: [فَضْلِ مَنْ ذَهَبَ بَصَرُهُ]

۱۹۸- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍس، قَالَ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ جيَقُولُ: إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَالَ: إِذَا ابْتَلَيْتُ عَبْدِي بِحَبِيبَتَيْهِ فَصَبَرَ، عَوَّضْتُهُ مِنْهُمَا الجَنَّةَ. يُرِيدُ: عَيْنَيْهِ».

۱۹۸. «از انس بن مالکسروایت شده است که گفت: از پیامبر جشنیدم که فرمودند: خداوند متعال می‌فرماید: «هرگاه بنده‌ام را با دو محبوبش آزمایش و در آن مبتلا کردم و او [در این آزمایش] صبر کرد، در پاداش آن دو [و صبر بر از دست‌دادن‌شان]، بهشت را نصیبش می‌کنم»، منظور از دو محبوبش، دو چشمش می‌باشد».