ابن ماجه، باب [فَرْضِ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ وَالْمُحَافَظَةِ عَلَيْهَا]
۱۲۰- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍسقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: فَرَضَ اللَّهُﻷعَلَى أُمَّتِي خَمْسِينَ صَلَاةً، فَرَجَعْتُ بِذَلِكَ حَتَّى آتِيَ عَلَى مُوسَى، فَقَالَ: مَاذَا افْتَرَضَ رَبُّكَ عَلَى أُمَّتِكَ؟ قُلْتُ: فَرَضَ عَلَيَّ خَمْسِينَ صَلَاةً، قَالَ: فَارْجِعْ إِلَى رَبِّكَ، فَإِنَّ أُمَّتَكَ لَا تُطِيقُ ذَلِكَ، فَرَاجَعْتُ رَبِّي، فَوَضَعَ عَنِّي شَطْرَهَا، فَرَجَعْتُ إِلَى مُوسَى، فَأَخْبَرْتُهُ، فَقَالَ: ارْجِعْ إِلَى رَبِّكَ، فَإِنَّ أُمَّتَكَ لَا تُطِيقُ ذَلِكَ، فَرَاجَعْتُ رَبِّي، فَقَالَ: هِيَ خَمْسٌ وَهِيَ خَمْسُونَ، لَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ، فَرَجَعْتُ إِلَى مُوسَى، فَقَالَ: ارْجِعْ إِلَى رَبِّكَ، فَقُلْتُ: قَدِ اسْتَحْيَيْتُ مِنْ رَبِّي».
۱۲۰ «از انس بن مالکسروایت شده است که گفت: پیامبر جفرمودند: خداوند بر امتم پنجاه [نوبت] نماز واجب کرد، با این دستور برگشتم تا این که به موسی رسیدم، موسی÷گفت: پروردگارت چه چیزی بر امتت واجب کرد؟ گفتم: پنجاه [نوبت] نماز بر من واجب کرد، گفت: نزد پروردگارت برگرد، زیرا امتت نمیتوانند آن را انجام دهند، پس نزد پروردگارم برگشتم، [پروردگارم] قسمتی از آن را برایم تخفیف داد و نزد موسی برگشتم و به او خبر دادم، گفت: نزد پروردگارت برگرد، زیرا امتت نمیتوانند آن را انجام دهند، پس نزد پروردگارم برگشتم، خداوند فرمود: نمازها پنج [نوبت] باشند و [اجر و پاداش آنها] پنجاه باشد، هیچ تغییر و تبدیلی در گفتار من نیست، پس نزد موسی÷برگشتم، گفت: نزد پروردگارت برگرد، گفتم: از پروردگارم شرم دارم [که دوباره نزدش برگردم و تخفیف بخواهم]».
ابن ماجه:
۱۲۱- «عَنْ أَبي قَتَادَةَ بْنَ رِبْعِيٍّسأَنَّ رَسُولَ اللَّهِ جقَالَ: قَالَ اللَّهُﻷ: افْتَرَضْتُ عَلَى أُمَّتِكَ خَمْسَ صَلَوَاتٍ، وَعَهِدْتُ عَنّي عَهْدًا أَنَّهُ: مَنْ حَافَظَ عَلَيْهِنَّ لِوَقْتِهِنَّ، أَدْخَلْتُهُ الْجَنَّةَ، وَمَنْ لَمْ يُحَافِظْ عَلَيْهِنَّ، فَلَا عَهْدَ لَهُ عِنْدِي».
۱۲۱. «از ابوقتاده بن ربعیسروایت شده است که پیامبر جفرمودند: خداوند متعال فرمود: [ای محمد!] بر امتت، [ادای] پنج فرض نماز [را در هر شبانه روز] واجب کردم و با خود عهد بستم که هرکس بر انجام آنها در وقت خودشان محافظت کند، او را به بهشت داخل گردانم و هرکس بر آنها محافظت نکند، برایش نزد من عهدی [بر داخلشدن در بهشت و نجات از آتش جهنم] نیست».