ابن ماجه، حدیث [رؤیة الْمُؤْمِنِينَ لِرَبِّهِمْ]
۳۹۴- «عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِسقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: بَيْنَا أَهْلُ الْجَنَّةِ فِي نَعِيمِهِمْ إِذْ سَطَعَ لَهُمْ نُورٌ، فَرَفَعُوا رُءُوسَهُمْ فَإِذَا الرَّبُّ قَدْ أَشْرَفَ عَلَيْهِمْ مِنْ فَوْقِهِمْ، فَقَالَ: السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ الْجَنَّةِ! قَالَ: وَذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ: ﴿سَلَٰمٞ قَوۡلٗا مِّن رَّبّٖ رَّحِيمٖ ٥٨﴾[یس: ۵۸]. قَالَ: فَيَنْظُرُ إِلَيْهِمْ وَيَنْظُرُونَ إِلَيْهِ، فَلَا يَلْتَفِتُونَ إِلَى شَيْءٍ مِنَ النَّعِيمِ، مَا دَامُوا يَنْظُرُونَ إِلَيْهِ، حَتَّى يَحْتَجِبَ عَنْهُمْ، وَيَبْقَى نُورُهُ وَبَرَكَتُهُ عَلَيْهِمْ فِي دِيَارِهِمْ».
۳۹۴. «از جابر بن عبداللهبروایت شده است که گفت: پیامبر جفرمودند: «بهشتیان در نعمتهای بهشتی خویشند که ناگهان نوری بر آنها میتابد، سرهایشان را به سوی نور بلند میکنند، خداوند از بالایشان بر آنها مشرف میشود و میفرماید: ای بهشتیان! سلام و درود بر شما باد، پیامبر جفرمودند: این (سلام) همین کلام خداوند است که میفرماید: ﴿سَلَٰمٞ قَوۡلٗا مِّن رَّبّٖ رَّحِيمٖ ٥٨﴾[یس: ۵۸]. «از سوی پروردگار مهربان به ایشان (بهشتیان) درود و تهنیت گفته میشود»، پیامبر جفرمودند: پس خداوند به بهشتیان نظر میکند و آنها نیز به خداوند نظر میکنند و تا زمانی که به خداوند مینگرند، به هیچ نعمتی توجه نمیکنند، این نگریستن ادامه دارد تا این که برایشان حجاب فرود آورده میشود، اما نور و برکتش بر آنها در جایگاهشان باقی میماند».
۳۹۵- «عَنْ صُهَيْبٍسقَالَ: تَلَا رَسُولُ اللَّهِ جهَذِهِ الْآيَةَ: ﴿لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞ﴾[یونس: ۲۶]. وَقَالَ: إِذَا دَخَلَ أَهْلُ الْجَنَّةِ الْجَنَّةَ وَأَهْلُ النَّارِ النَّارِ، نَادَى مُنَادٍ: يَا أَهْلَ الْجَنَّةِ! إِنَّ لَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ مَوْعِدًا، يُرِيدُ أَنْ يُنْجِزَكُمُوهُ، فَيَقُولُونَ: وَمَا هُوَ؟ يُثَقِّلِ اللَّهُ مَوَازِينَنَا؟ وَيُبَيِّضْ وُجُوهَنَا وَيُدْخِلْنَا الْجَنَّةَ وَيُنْجِنَا مِنَ النَّارِ؟ قَالَ: فَيَكْشِفُ الْحِجَابَ، فَيَنْظُرُونَ إِلَيْهِ، فَوَاللَّهِ مَا أَعَطَاهُمُ اللَّهُ شَيْئًا أَحَبَّ إِلَيْهِمْ مِنَ النَّظَرِ - يَعْنِي إِلَيْهِ - وَلَا أَقَرَّ لِأَعْيُنِهِمْ».
۳۹۵. «از صهیبسروایت شده است که گفت: پیامبر جاین آیه را تلاوت فرمودند: ﴿۞لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞ﴾[یونس: ۲۶]. «برای کسانی که کارهای نیکو میکنند، منزلت نیکو (بهشت) و اضافهای بر آن (دیدار خدا) هم هست» و سپس فرمودند: وقتی بهشتیان وارد بهشت و دوزخیان وارد دوزخ میشوند، ندادهندهای ندا سر میدهد: ای بهشتیان! خداوند به شما وعدهای داده است و میخواهد به آن عمل کند، بهشتیان میگویند: آن وعده چیست؟ آیا مگر خداوند میزان اعمال ما را سنگین نکرد (اعمال نیک ما را چندین برابر جزا و پاداش نداد)؟ و چهرههایمان را نورانی نکرد و ما را وارد بهشت نگردانید و از آتش جهنم نجات نداد؟ پیامبر جفرمودند: پس حجاب برداشته میشود و بهشتیان به خداوند نظر میکنند، به خدا سوگند، خداوند چیزی که نزد ایشان محبوبتر از نظر به او باشد و چیزی که بیشتر از آن مایهی روشنی دیدگان بهشتیان باشد، به آنها نبخشیده است».