بخاری، کتاب «الجِهَادِ وَالسِّيَرِ» باب: [أَفْضَلُ النَّاسِ...]
۱۷۵- «عَنْ أَبَيْ هُرَيْرَةَسقَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ جيَقُولُ: مَثَلُ المُجَاهِدِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ - وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَنْ يُجَاهِدُ فِي سَبِيلِهِ - كَمَثَلِ الصَّائِمِ القَائِمِ، وَتَوَكَّلَ اللَّهُ لِلْمُجَاهِدِ فِي سَبِيلِهِ بِأَنْ يَتَوَفَّاهُ أَنْ يُدْخِلَهُ الجَنَّةَ، أَوْ يَرْجِعَهُ سَالِمًا مَعَ أَجْرٍ أَوْ غَنِيمَةٍ».
۱۷۵. «از ابوهریرهسروایت شده است که گفت: شنیدم که پیامبر جمی‌فرمود: «مثال جهادکننده در راه خدا – و خداوند خود بهتر می‌داند که جهادکننده در راه او چه کسی است – همچون مثالی کسی است که در روز، روزه می‌گیرد و در شب، شب زنده‌داری می‌کند و خداوند مجاهد در راهش را ضمانت داده است که اگر جانش را بگیرد (در صورت مرگ) وی را داخل بهشت کند، یا این که او را سالم و با اجر و پاداش [معنوی] و غنیمت جنگی برگرداند».