نخستین قلبی که با اسلام طپید
اسلام، منزلت زن را تا دورترین جایی که خیال زن تصورش میکند و آرزویش بدان میل میکند، بالا برد. و آیاتی از قرآن کریم را در شأن او نازل کرد که روشنایی آن دیده او را روشن کرد و برهانش، نفس او را به دست آورد، و بلاغت و شیواییاش، قلب او را به سوی خود جذب کرد. زن به توصیف خداوند از رحمت و عزتش، بهشت و دوزخش و پاداشش برای نیکوکاران و مومنان گوش جان سپرد. پس این آیات عاطفه زن را برانگیخت و وجدانش را بیدار کرد و بصیرت و بینائیاش را نورانی نمود. از این رو حق بود که حب و دوستی این آیات به قلب زن برسد، و در خونش جریان یابد و به جوانب استخوانهای پهلویش بپیچد.
وضعیت زنان عرب هم بدینگونه بود؛ زیرا نخستین قلبی که با اسلام طپید و با نور آن درخشان شد، قلب زنی از آنان بود. این زن کسی نبود جز مادر قاسم، خدیجه بنت خویلدل، سرور زنان جهانیان در زمان خود.
امام عزالدین بن اثیر :میگوید: «خدیجه بنا به اتفاق مسلمانان، اولین کسی بود که از میان مخلوقات و آفریدههای خداوند اسلام آورد» [۴۰].
این زن با دیگر زنان برابر نبود، چون حکمت زیاد و دوراندیشی به اصالت خانوادگی و نجیب بودن و قلب هوشیارش اضافه شده بود. چیزی که دستیابیاش برای اکثر مردان دشوار است. پس خدیجه، دین را به عنوان یاری همسرش برنگزید، بلکه آن را از روی خودآگاهی و احساس علاقه و باور انتخاب نمود [۴۱].
[۴۰] أسدالغابة، ۷/۷۸. [۴۱] عودة الحجاب، محمد اسماعیل، ۲/۵۳۹.