والاییهای بلند و جایگاهی شایسته
در شخصیت اسماء لجنبههای باشکوهی وجود دارند که یگانه بودن او در زمینههای خیر و نیکی را میرسانند. خداوند در عمر او برکت نهاد و نزدیک به صد سال عمر کرد و حتی یک دندانش هم نیفتاد. و همچنان عقل و رأی درست و سخنان باشکوهش را محفوظ نگه داشت و از بخشش و کارهای نیک و خیر باز نمیایستاد. و در جنگ یرموک همراه شوهرش، زبیر سحضور داشت و در این معرکه، موضعگیری و نقش مشهوری داشت.
در سایه خلفای راشدین، اسماء لاز جایگاه شایسته و زیبنده خود برخوردار بود. همه خلفاء فضل و بزرگی او را میدانستند و به پیشگام بودن وی اقرار میکردند.
عمر بن خطاب سبرای زنان سابقین مهاجر، مبلغی تعیین کرده بود که از میان آنان، اسماء دختر ابوبکر، اسماء دختر عمیس، و مادر عبدالله بن مسعود بودند [۲۹۴].
یکی از جنبههای عظیم در شخصیت اسماء، تعبیر زیبای خواب بود. آوردهاند که سعید بن مسیب :از همه مردم بیشتر تعبیر خواب را میدانست. او این علم را از اسماء دختر ابوبکر گرفته بود. و اسماء هم آن را از پدرش گرفته بود [۲۹۵].
اسماء ل، نفسی پرورده و پاک، درونی صاف و زلال، و دلی مرتبط با خدا را داشت؛ در هر حال چه در پنهان و چه در آشکار به شدت مراقب خود بود. با وجود همه اینها، او کوتاهی را در نفس خود میدید... ابن ابی ملیکه میگوید: اسماء دچار سردرد شده بود، دستش را بر روی سرش میگذاشت و میگفت: این به خاطر گناهم است و آنچه خداوند آن را میبخشاید، بیشتر است [۲۹۶].
از مناقب درخشان در حیات اسماء لاین است که او زنی فصیح بود و همیشه حضور قلب و عقل خالص داشت و شعر میگفت. او در رثای شوهرش قصیدهای زیبا دارد که به بلاغتش اشاره دارد [۲۹۷].
[۲۹۴] نگا: فتوح البلدان، اثر بلاذری، ص ۵۸۸. [۲۹۵] طبقات ابن سعد، ۶/۱۲۴؛ سیر أعلام النبلاء، ۲/۲۹۳. [۲۹۶] تهذیب الأسماء واللغات، ۲/۳۲۹؛ سیر أعلام النبلاء، ۲/۲۹۰. [۲۹۷] نساء مبشرات بالجنة، ص ۲۶۵.