اینک زمان رحلت فرا رسیده
در سال چهل و یک هجری، امالمؤمنین حفصه لاحساس نزدیک شدن دیدار با خدا و دوستان خدا کرد. هنوز چند روزی از ماه شعبان همان سال نگذشته بود که به رفیق اعلی پیوست [۱۰۶].
خبر در سراسر شهر پخش گردید که پاسدار قرآن همسر پیامبر صوفات یافت. و صحابه کرام در پیشاپیش آنان ابوهریره و ابوسعید خدری ببرای تشییع جنازه وی آمدند.
والی مدینه در آن موقع مروان بن حکم بر او نماز جنازه خواند. و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد. برادرش عبدالله، و برادرزادههایش، عاصم و سالم و عبدالله و حمزه بر سر قبرش آمدند. حفصه هنگام وفات شصت و سه سال سن داشت. و راجع به مال و صدقه دادن بخشی از آن به برادرش عبدالله وصیت کرد.
این چنین مادرمان حفصه لپس از حیاتی طولانی و پر از عبادت و بذل و بخشش و ایثار و فداکاری رحلت یافت ... مادرمان رحلت یافت، کسی که ابونعیم دربارهاش میگوید: او بسیار روزهدار و شبزندهدار و بیاعتنا به نفس لوامهاش، حفصه بنت عمر بن خطاب، وارث صحیفه جامع قرآن ـ لـ بود [۱۰۷].
حفصه رحلت یافت تا به شوهر و محبوب و پیامبرش محمد صدر بهشت رحمان ملحق شود ... آری، او کسی است که جبرئیل ÷دربارهاش به پیامبر صگفت: «إنها صوّامة قوّامة وهي زوجتك في الجنة»: «او بسیار روزهدار و شبزندهدار، و همسر تو در بهشت است».
خداوند از او راضی باد و او را راضی و خشنود گرداند و او را در همراهی پیامبر محبوب صدر بهشت و جای رحمتش قرار دهد، به راستی او سرپرست آن و قادر بر آن است.
[۱۰۶] صفة الصفوة، ۲/۴۰؛ والطبقات، ۸/۸۶. [۱۰۷. [ ])- الحلیة ۲/۵۰.