اينك زمان رحلت فرا رسيده
فاطمه دچار بیماری سختی شد، و پس از آن سفر طولانی از غم‌ها و شادی‌ها، بر بستر مرگ خوابید ... و فرزندانش نشستند و در نهایت شفقت و دلسوزی به او می‌نگریستند.
فاطمه زهرا دو چشم سستش را باز کرد و شوهرش، علی را دید که پریشان حال و اندوهگین است. و حسن و حسین را دید که در چشمانشان، اشک موج می‌زند. در حالی که دخترانش، زینب و ام کلثوم نزدیک بود از شدت اندوه و غم آب شوند. پس فاطمه زهرا خواست که همه‌شان را نوازش کند و از اندوهشان بکاهد اما کلمات بر لبانش جاری نشدند و فاطمه حرف نزد.
مرگ به پیشواز او آمده بود. و او دنیا را ترک می‌کند و برای فراق و دوری دنیا تأسف نمی‌خورد. برای کسب عزت و افتخارش با کسی رقابت نکرد و مغلوب و مبهوت زینت‌ها و نعمت‌ها و تعلقات دنیا نشد. او به زودی خواهد مرد و برایش گریه می‌کنند و پس از خود، دنیا را به جا می‌گذارد که در هیچ یک از توشه‌های دنیا به جز تقوا و پرهیزگاری، خیری نیست. آری، همانا بهترین توشه، تقوا و بهترین پوشش، تقوا است و پوشش و توشه فاطمه، تقوا بود.
در روز سه‌شنبه، بیست و هفتم رمضان سال ۱۱ هجری، روح آرامش از بدنش پر کشید و راضی و مورد رضایت به سوی پروردگارش بازگشت.
فاطمه زهرا لوفات یافت و شوهرش، آماده گریستن شد. و حسن و حسین و زینب و ام کلثوم، اشک‌ها را بر عظیم‌ترین مادر در هستی، فاطمه زهرا سرور زنان بهشتی و دختر سرور زنان بهشتی، سرازیر کردند.
مردم در مسجد نبوی گردهم آمدند در حالی که اندوه زیادی بر دل‌هایشان نشسته بود. وفات فاطمه اندوه و غم‌های آنان را بر فراق پدرش رسول خدا صتجدید کرد. فاطمه شش ماه پس از پدرش وفات یافت. شوهرش علی و عمویش، عباس بن عبدالمطلب بر او نماز جنازه خواندند. در سکوت شب، جنازه‌اش به قبرستان بقیع به کنار آرامگاه زینب و رقیه و ام کلثوم ـ رضی الله عنهن ـ منتقل شد [۲۵۲].
در پایان این سفر مبارک می‌گویم: به خدا قسم! کلمات من ناتوان‌اند از این‌که نور و روشنایی را بر گوشه‌ای از گوشه‌های عظمت در زندگی این زن صحابی جلیل القدر فاطمه دختر رسول خدا صکه بشر هرگز نمی‌تواند حقش را ادا کند، بیندازد. ولی بس است برای او که آفریدگار هستی جزا و پاداش بزرگی را به وی در هر دو جهان عطا کرده است: در دنیا، او را سرور بزرگ زنان جهانیان در عصر خود، و دختر سرور و بزرگ زنان جهانیان، خدیجهلو دختر سرور و بزرگ اولین و آخرین، محمد ص، گرداند و در آخرت، او را سرور و بزرگ زنان بهشتی گرداند.
خداوند از فاطمه راضی باد و او را راضی و خشنود گرداند و بهشت برین را جایگاهش گرداند!
[۲۵۲] نساء أهل البیت، ص ۶۰۱-۶۰۳ با تصرف.