توشه راه به طرف پاکی و پاکدامنی
این چنین آن نفس مطمئنه به سوی پروردگارش عروج نمود آنگاه که اجلش فرا رسید، پس از آن که در دعوت به سوی خدا و جهاد در راه خدا، نمونه بارز و والایی بود. و بیست و پنج سال با پیامبر صزندگی کرد که در این مدت، او همسر دانا و عاقلی بود که در راه خشنودی خدا و پیامبرش از هیچ چیز دریغ نمیورزید و استحقاق آن را یافت که به بهشت مژده داده شود.
این چنین مادر گرانقدرمان، خدیجه لرحلت کرد؛ کسی که بوی خوش سیرت و رفتارش هرگز پایان نمییابد. اگر بخواهیم درباره او سخن برانیم، کاغذ تمام میشود قبل از آنکه مقدار کمی از مکارم و فضائل و بزرگیهای او را که بوی خوش آنها پخش شده و تمام هستی را پُر کرده، بیان کنیم.
به خدا قسم، مادرمان خدیجه لفضل و برتری بزرگی بر هر زن و مرد مسلمانی تا روز قیامت دارد، چون او بود که پیامبر محبوب صرا در راه دعوتش یاری و تقویت کرد و در محنت و رنج پیامبر صتکیهگاهش بود و هنگام سختیاش او را یاری میکرد و هنگام تنهاییاش او را آرام میکرد و به او اُنس میداد.
اینک ما سیرت و روش زندگانیاش را به هر خواهر مسلمانی تقدیم میکنیم تا بداند الگو و سرمشق حقیقی در زمانی که الگوها و سرمشقها وجود ندارد، چگونه میباشد.
ای خواهر! آگاه باش این مادر ما خدیجه لالگو و سرمشقی است که در گذشت زمانها تکرار نمیشود. همانا سیرت و رفتار و کردارش همان توشه راه به سوی پاکی و پاکدامنی و بذل و بخشش و ایثار است.
در پایان در حالی که از مادر گرانقدر خداحافظی میکنیم، چیزی از دستمان بر نمیآید جز اینکه این فرموده خداوند متعال را بخوانیم که میفرماید: ﴿إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَنَهَرٖ ٥٤ فِي مَقۡعَدِ صِدۡقٍ عِندَ مَلِيكٖ مُّقۡتَدِرِۢ ٥٥﴾[القمر: ۵۴-۵۵]. «یقینا پرهیزگاران (در روز قیامت) در باغها و نهرهاى بهشتى جاى دارند. در مجلس و جایگاه صدق نزد خداوند مالک مقتدر!».
خداوند از او راضی باد و او را راضی و خشنود گرداند و بهشت برین را جایگاهش گرداند!.