بانوان نمونه عصر پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم

توقفی همراه میهمان مبارک‌مان

این مقدمه راجع به یهود و کینه‌توزی‌شان به نسبت اسلام و مسلمانان را به این خاطر ذکر کردم که میهمان مبارک‌مان از یهودیان خیبر بود ولی خداوند علیم و خبیر خواست که او را مادر مؤمنان و همسر بشیر و نذیر، حضرت محمد صگرداند... به خدا قسم، این یک لطف و بخشش ربانی است. به راستی خداوند بر هر چیزی تواناست.

ما قرار است همراه معجزه‌ای حقیقی باشیم و ببینیم چگونه که خداوند زنده را از مرده بیرون می‌آورد. میهمان مبارک‌مان میان مردمانی زندگی می‌کرد که قلب‌هایشان مرده بود، چون آنان پروردگارشان را نشناختند. پس خداوند متعال وزشی ایمانی در قلبش انداخت تا حیات به آن نفوذ کند؛ خداوند متعال می‌فرماید: ﴿أَوَ مَن كَانَ مَيۡتٗا فَأَحۡيَيۡنَٰهُ وَجَعَلۡنَا لَهُۥ نُورٗا يَمۡشِي بِهِۦ فِي ٱلنَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُۥ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ لَيۡسَ بِخَارِجٖ مِّنۡهَاۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡكَٰفِرِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ١٢٢﴾[الأنعام: ۱۲۲]. «آیا کسى که مرده بود، سپس او را زنده کردیم، و نورى برایش قرار دادیم که با آن در میان مردم راه برود، همانند کسى است که در ظلمتها باشد و از آن خارج نگردد؟! این گونه براى کافران، اعمال (زشتى) که انجام مى‏دادند، تزیین شده (و زیبا جلوه کرده) است».

ما قرار است با ام‌المؤمنین صفیه بنت حیی بن اخطب بن سعیه، از اولاد و نواده لاوی پسر پیامبر خدا، اسرائیل بن اسحاق بن ابراهیم ـ ﻹـ و سپس از نواده پیامبر خدا، هارون ÷باشیم [۱۴۰].

امام ذهبی می‌گوید: صفیه، زنی شریف، خردمند، دارای حسب و زیبائی و دین بود. ـ خداوند از وی راضی باد! ـ [۱۴۱].

حافظ ابونعیم می‌گوید: و یکی از این زنان، زن پاک و پرهیزگار، دارای چشمی گریان، صفیه پاک، همسر پیامبر صمی‌باشد [۱۴۲].

[۱۴۰] سیر أعلام النبلاء، ۲/۲۳۱. [۱۴۱] همان، ۲/۲۳۲. [۱۴۲] حلیة الأولیاء، ۲/۵۴.