عبادت و طاعت او برای خداوند
اسماء لدر عبادت و طاعت، نمونهای عالی و برجسته بود. او دختر «صدیق» ساست؛ کسی که در هر طاعتی از یاران پیامبر صپیشی میگرفت. اسماء هم میان عبادت و ترس از خدا جمع میکرد در وقتی که زنان را لخت و برهنه میبینیم گوئی خداوند با آنان عهد بسته که آنان را داخل بهشت میگرداند!!!.
اسماء، روزهدار و شبزندهدار و ترسان و هراسان بود.
شوهرش زبیر بن عوام میگوید:
بر اسماء داخل شدم در حالی که نماز میخواند. از او شنیدم که این آیه را میخواند: ﴿فَمَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا وَوَقَىٰنَا عَذَابَ ٱلسَّمُومِ ٢٧﴾[الطور: ۲۷]. «اما خداوند بر ما منت نهاد (و ما را هدایت کرد) و از عذابکشنده ما را حفظ کرد».
آنگاه به خدا پناه برد. بلند شدم در حالی که به خداوند پناه میبرد. مدتی طولانی بر همین منوال گذشت، به بازار رفتم و سپس برگشتم در حالی که او همچنان گریه میکرد و به خداوند پناه میبرد [۲۹۰].
[۲۹۰] الحلیة، ۲/۵۵؛ و الدر المنثور، ۷/۶۳۵.