٥٤- باب الاستطاعة
این باب مشتمل بر چهار حدیث است که هر دو «محمّدباقر» هیچ یک را صحیح ندانسته‌اند.
* حدیث ١- به واسطۀ «علی بن محمّد القاسانی» که شیخ طوسی او را ضعیف دانسته و به واسطۀ «حسن بن محمّد» ضعیف است. متن حدیث اشکالی ندارد.
* حدیث ٢- به واسطۀ «احمد بن محمّد» که از غُلاة است و به واسطۀ «علیّ بن الحکم» راوی قرآنِ دارای هفده هزار آیه، قابل اعتماد نیست. مجلسی نیز آن را مرسل دانسته است.
* حدیث ٣- به سبب وجود «سهل بن زیاد» کذّاب و «احمد بن محمّد» غالی ضعیف است.
* حدیث ٤- مجلسی آن را مرسل شمرده. یکی از رُوات آن موسوم به «حسین بن سعید» از غُلاة است.
با چنین اسنادی، نمی‌توان این روایات را به أئمّه ÷ نسبت داد.