١٠٨- باب جهات علوم الأئمّة علیهم السلام
این باب مشتمل بر سه حدیث است که مجلسی حدیث دوّم را مجهول و حدیث سوّم را ضعیف دانسته امّا عجیب است که حدیث اوّل را صحیح شمرده درحالیکه یکی از رُوات آن «حمزۀ بن بَزیع» است که قبلاً با او آشنا شدهایم. (ص ٣١٣ کتاب حاضر). آقای بهبودی هیچ یک از احادیث این باب را صحیح ندانسته است.
متن احادیث حامل موضوع مفیدی نیست و از قول امام میگوید: علم ما یا راجع است به گذشته و یا به آتیه و یا حادث در زمان حال. میگوییم: علم همگان همینگونه است. ادّعای این احادیث که أئمّه صدای فرشته را میشنوند ادّعای بیدلیل است که در صفحات گذشته به آن پرداختهایم. (رجوع کنید به ص ٣٩٦ و ٤٠٩ و.....).