عرض اخبار اصول بر قرآن و عقول - بت شکن- جلد اول

١٠٢- باب أنّ الأئمّة علیهم السلام یعلمون جمیع العلوم الّتی خرجت إلى الملائکة والأنبیاء والرّسل علیهم السلام

این باب دارای چهار حدیث است. مجلسی سند نخست حدیث اوّل را ضعیف و سند دوّم آن را صحیح شمرده، درحالی که در سند دوّم نیز «سهل بن زیاد» کذّاب که از قم اخراج شد و عَمرَکِیّ که او را قبلاً معرّفی کرده‌ایم[٦٧٨] وجود دارند! مجلسی حدیث دوّم را ضعیف و سوّم را مجهول و چهارم را صحیح دانسته است. آقای بهبودی حدیث سوّم و چهارم را صحیح دانسته است. درحالی‌که یکی از رُوات حدیث سوّم «صالح بن السِّندیّ» است که قابل اعتماد نیست.

مُدّعای احادیث این باب با قرآن موافق نیست. پیامبر اکرم ص علوم تمام انبیاء را نداشت و همۀ زبان‌ها و یا زبان حیوانات را نمی‌دانست و یا پیامبرانی که خداوند آنها را در قرآن ذکر نفرموده، نمی‌شناخت. پس چگونه أئمّه علم تمام أنبیاء را داشته‌اند؟ اگر ادّعای رُوات کلینی راست می‌بود، علی ÷ برخی از احکام را توسّط «مقداد» از پیامبر جویا نمی‌شد؟[٦٧٩]

[٦٧٨]- عَمرَکِیّ در صفحه ٤٤٧ معرّفی شده است.

[٦٧٩]- ر. ک. کتاب حاضر صفحه ٥٦.