١٠٩- باب أن الأئمّة علیهم السلام لو سُتِرَ علیهم لأخبروا کلّ امریء بما له وعلیه
این باب دارای دو حدیث است که هر دو «محمّدباقر» هیچ یک را صحیح ندانسته‌اند و مجلسی اوّلی را مجهول و دوّمی را ضعیف شمرده است.
متن دو حدیث فوق مدّعی علم غیب برای أئمه و مخالف ده‌ها آیۀ قرآن است. از جمله چنانکه بارها و بارها گفته‌ایم مخالف است با آیۀ:
﴿وَمَا تَدۡرِي نَفۡسٞ مَّاذَا تَكۡسِبُ غَدٗا﴾ [لقمان: ٣٤]
«هیچ نفسی نمی‌داند که فردا چه برایش رخ می‌دهد؟».
و آیۀ:
﴿قُلۡ .... وَمَآ أَدۡرِي مَا يُفۡعَلُ بِي وَلَا بِكُمۡ﴾ [الأحقاف: ٩]
«بگو: .... نمی‌دانم با من و شما چه خواهد شد».
همچنین رجوع کنید به فصل «علم غیب و معجزه و کرامت».