١٨٠- باب مولد أبی‌الحسن علیّ بن محمّد (عَلَیهِمَاالسَّلام والرّضوان)
کلینی در مقدّمۀ این باب، تاریخ تولّد و زمان وفات امام هادی و نام مادرش را ذکر می‌کند و ای کاش یادآوری می‌کرد که آن حضرت دختر خویش را «عائشه» نامیده بود! (الإرشاد، ج ٢ ص ٣١٢). علاوه بر این، یادآور می‌شویم که شیخ مفید به شهادت امام هادی اشاره نمی‌کند بلکه می‌گوید: آن حضرت در رجب سال ٢٥٤ در گذشت (الإرشاد، ج ٢ ص ٣١١).
در این باب ٩ حدیث آمده که هر دو «محمد باقر» هیچ یک را صحیح ندانسته‌اند و مجلسی حدیث ٧ را مرسل و حدیث ١ و ٢ و ٣ و ٥ را ضعیف و بقیّه را مجهول شمرده است.
* حدیث ١- در سند حدیث صرف نظر از «وَشّاء» و «مُعَلّی» که ضعیف‌اند، «خَیران الأسباطِی» نیز مهمل است. با توجّه به متن حدیث شاید بتوان گفت از کارگزاران خلیفۀ عباسی «الواثق بالله» بوده است. از قول چنین کسی علم غیب و معجزاتی برای امام ساخته‌اند و عوام را با این مطالب سرگرم کرده‌اند!
تذکّر: شیخ مفید این حدیث را در «الإرشاد» (ج ٢ ص ٣٠١) آورده است!
٢٦٢* حدیث ٢ و ٣ و ٥- از مرویّات «احمد بن محمّد بن عبدالله» است که قبلاً با دروغهایش آشنا شده‌ایم (ص ٤٧٩).
تذکّر: حدیث پنجم این باب را شیخ مفید در «الإرشاد» (ج ٢ ص ٣٠٤ و ٣٠٥) آورده است!
* حدیث ٤- فرد مجهولی به نام «إبراهیم بن محمّد الطّاهری» مدّعی شده که متوکّل را دُمَلی عارض شد. طریقۀ علاج را از امام هادی ÷ پرسیدند، آن حضرت نیز بیان فرمود. آیا می‌توان گفت: معالجۀ دمل معجزه است؟ ظاهراً کلینی آن را معجزه شمرده است! می‌پرسیم: آیا شرط امام و زعامت بر مسلمین معالجۀ دُمَل است؟ و اگر کسی نداند، نمی‌تواند زعیم مسلمین شود؟
تذکّر: شیخ مفید این حدیث را در «الإرشاد» (ج ٢ ص ٣٠٢ و ٣٠٣) آورده است!
* حدیث ٦- مجهول و بی‌اعتبار است.
* حدیث ٧- مرسل و بی‌اعتباراست.
* حدیث ٨- این حدیث را برای بدگویی از «موسی مُبَرقَع» که حاضر نبود دین را دکّان و عوام را پیرامون خود جمع کند، جعل کرده‌اند. اگر او چنان بود که این روایت مدّعی است، او را در قم گرامی نمی‌داشتند[٩٠١]. دیگر آنکه راوی حدیث یعنی «حسین بن الحسن الحَسَنِیّ» مهمل است. آیا به قول فردی مجهول‌الحال می‌توان مسلمانی را متّهم کرد؟
تذکّر: شیخ مفید این حدیث را ـ با اندک اختلاف لفظی ـ در «الإرشاد» (ج ٢ ص ٣٠٧ و ٣٠٨) آورده است!
* حدیث ٩- دلالت بر علم غیب امام دارد که فرد مجهولی به نام «زید بن علیّ بن الحسین بن زید» نقل کرده است. راستی فائدۀ این معجزات که فقط افراد مجهول از آن خبر دارند، چیست؟
تذکّر: شیخ مفید این حدیث مجهول را در«الإرشاد» (ج ٢ ص ٣٠٨) آورده است.
[٩٠١]- دربارۀ «موسی مُبَرقَع» رجوع کنید به کتاب «شاهراه اتّحاد» صفحۀ ٢٨٧.