٧٢- باب أن الأئمّة علیهم السلام هم أرکان الأرض
در این باب سه حدیث آمده که هر دو «محمّدباقر» هیچ یک را صحیح ندانسته‌اند و مجلسی به ضعف هر سه تصریح کرده است.
روایت اوّل این باب را که از اکاذیب «محمّد بن سنان» است در صفحۀ ٣٠٩ بررسی کرده‌ایم. مضمون روایت دوّم و سوّم مخالف قرآن و دارای همان عیوب روایت اوّل است و نیازی به تکرار نیست. در اینجا دو تن از رُوات حدیث دوّم و سوّم را معرّفی می‌کنیم.
* حدیث ٢- راوی نخست آن «سعید الأعرَج» نام دارد. وی توثیق نشده ولی ناقل حدیثی‌است[٥٩٢] که کلینی آن-را با سندی دیگر به‌عنوان اوّلین حدیث باب٩٦ آورده است.
ازاین‌حدیث می‌توان دریافت که «سعید» دروغگو بوده‌است. راوی دوّمِ حدیث «محمّد بن الوَلید الشَّباب الصَّیرَفیّ» است که درصفحۀ ٢٩٨ معرفی شده است.
* حدیث ٣- اوّلین راوی‌آن فردی مجهول موسوم به «ابوالصّامت الحُلوانِیّ» است. نمی‌دانم چرا این افراد مجهول فقط به احوال أئمّه پرداخته‌اند و چندان علاقه‌ای نداشته‌اند که در بارۀ سایر معارف دین از قبیل توحید و نبوّت و معاد چیزی نقل کنند؟!!
[٥٩٢]- رجال کشی، ص ٣٦٣.