۱ – منت واحسان الهی:
باتوجه و دقت در آیات متعدد قرآن کریم و همچنان با مطالعۀ وضعیت و چگونگی تاریخ بشر این حقیقت روشن می‌گردد که نزول و معرفی دین برحق که همانا دین مقدس اسلام است، و همچنان گرایش انسان‌های که به آن روی آوردند یک منت عظیم و احسان بزرگ خداوند منان بوده است، چنانچه خداوند متعال در سورۀ حجرات این حقیقت را به صراحت کامل ذکر نموده، فرموده است: ﴿يَمُنُّونَ عَلَيۡكَ أَنۡ أَسۡلَمُواْۖ قُل لَّا تَمُنُّواْ عَلَيَّ إِسۡلَٰمَكُمۖ بَلِ ٱللَّهُ يَمُنُّ عَلَيۡكُمۡ أَنۡ هَدَىٰكُمۡ لِلۡإِيمَٰنِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ١٧﴾[الحجرات: ۱۷]. «از اینکه اسلام آوردهاند بر تو منت مىنهند بگو بر من از اسلام آوردن‌تان منت می‌گذارید بلکه [این] خداست که با هدایت کردن شما به ایمان بر شما منت مىگذارد اگر راستگو باشید».
و در جای دیگری مبعوث شدن محمد ج را که پیام آور دین برحق بود، منت و احسان خود قرار داده، فرموده است: ﴿لَقَدۡ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ بَعَثَ فِيهِمۡ رَسُولٗا مِّنۡ أَنفُسِهِمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُزَكِّيهِمۡ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ و آن كَانُواْ مِن قَبۡلُ لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ١٦٤﴾[آل عمران: ۱۶۴]. «به یقین خدا بر مؤمنان منت نهاد [که] پیامبرى از خودشان در میان آنان بر آنگیخت تا آیات خود را بر ایشان بخواند».
پس از دو آیت فوق و نیز از آیات متعدد دیگر عنوان فوق واضح و روشن گردید که نزول و یا معرفی دین مبین اسلام به بشریت و آنهم توسط حضرت محمد ج یک نعمت بزرگ الهی بوده است که توسط آن به بندگانش احسان بزرگ نموده است. و عظمت و بزرگی این نعمت را از اینجا میتوان درک کرد که اگر این دین نمی‌بود مردم همه در انحراف و تشتت فکری بسر می‌بردند.