علایم و نشانههای نفاق عملی:
طوریکه نفاق اعتقادی علایم و نشانههای مشخصی داشت که زیر عنوان اعمال کفری منافقین بیان گردید، همچنان نفاق عملی و نفاق اصغر علایم و نشانههای دارد.
از جملۀ علایم و نشانههای نفاق عملی همان چهار چیز است که در یک حدیث بیان گردیده است، چنانچه پیامبر ج فرمودند:«أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ كَانَ مُنَافِقًا خَالِصًا، وَمَنْ كَانَتْ فِيهِ خَصْلَةٌ مِنْهُنَّ كَانَتْ فِيهِ خَصْلَةٌ مِنَ النِّفَاقِ حَتَّى يَدَعَهَا: إِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ، وَإِذَا حَدَّثَ كَذَبَ، وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ، وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ» [۲۲۲]. «چهار صفتاند که در هر کسی باشد منافق خالص است، و در هر کسی خصلتی از آن خصلتها باشد خصلتی از نفاق در او است تا وقتیکه آن خصلتها را از خود دور کند، وقتی به او امانتی داده شود خیانت میکند، وقتی سخن گوید دروغ میگوید، وقتی پیمان دهد آن را میشکند، وقتی جدال کند از حق روی میگرداند و گرایش به حق ندارد».
پس بر اساس این حدیث در هر کس این خصلتهای چهارگانه جمع شوند در واقع شرارت در او جمع شده است و هرکس یکی از این خصلتها را داشته باشد خصلتی از نفاق را دارد.
یکی دیگر از نشانههای نفاق عملی، تنبلی و کسالت در ادای نماز جماعت در مسجد است.
[۲۲۲] اللؤلؤ والمرجان فیما اتفق علیه الشیخان - (ج ۱ / ص ۲۰).