۱- ذکرخدا آرام بخش دلها است:
یکی از اهداف ایمان و تمسک به دین، ایجاد اطمینان و آرامش، تثبیت و تحکیم بخشیدن آن در نفس انسانی است، زیرا اضطراب و نگرانی یکی از بزرگترین بلاهای زندگی انسانها بشمار میرود، آرامش و سعادت از گمشدههای مهم بشر بوده، و بخاطر بدست آوردن آن به هردری میزند، تا آن را پیدا کند. قرآن کریم برای تحصیل آرامش با یک جملۀ کوتاه و پر محتوی مطمئنترین و نزدیکترین راه را نشان داده میگوید:
﴿أَلَا بِذِكۡرِ ٱللَّهِ تَطۡمَئِنُّ ٱلۡقُلُوبُ﴾[الرعد: ۲۸]. «آگاه باشید که یاد خدا آرام بخش دلها است».
چون اضطراب و پریشانی عوامل مختلفی دارد، گاهی گذشتۀ تاریک زندگی انسان نگران میسازد، و گاهی آیندۀ تاریک و مبهم فکر انسان را به خود مشغول میدارد، و همچنان ضعف و ناتوانی انسان در برابر عوامل طبیعی، و عاجز آمدن وی در برابر دشمنان داخلی و خارجی، سوء ظنها، توهمها و خیالات پوچ، مادهپرستی و دلباختگی در برابر زرق و برق زندگی مادی، ترس و وحشت از مرگ و احتمال زوال نعمتها از عوامل مهم نگرانی و پریشانی انسان است.
اما ایمان به الله قادر متعال، خداوند رحیم و غفار، خدائی که همواره کفالت بندگان خویش را بر عهده دارد، رحمت او فراگیر، و قدرتش برترین قدرتها است، و ایمان به روز رستاخیز، و توجه به اینکه مرگ فنا و نیستی و نقطۀ پایان همه آرزوها نیست، بلکه مرگ دریچهای به یک زندگی وسیعتر و جاودان است، به همۀ این اضطرابها پایان میبخشد.
زیرا مؤمن هنگامیکه به یاد خدا میافتد، متکی به قدرت و رحمت او میشود، لطف و مغفرت بیپایان او را بیاد میآورد، متوجه زندگی مادی زوال پذیر میشود که این زرق و برق مادی در برابرنعمتهای جاویدان آخرت ناچیز و بیارزش است.
پس همه این عوامل نگرانی و اضطراب در برابر ایمان به خدا ذوب و نابود میگردد، و با کمال یقین و اطمنان باید گفت: یاد خدا مآیۀ آرامش دلها است.