حکم شرعی قربانی:
قربانی بر کسیکه طاقت و توانایی قربانی‌کردن را داشته باشد، واجب است.
از جملۀ دلایل واجب‌بودن قربانی این حدیث پیامبر ج است که فرمودند:
«مَنْ كَانَ لَهُ سَعَةٌ، وَلَمْ يُضَحِّ، فَلَا يَقْرَبَنَّ مُصَلَّانَا» [۱۰۲].«یعنی هرکس توانایی قربانی‌کردن را دارد و قربانی نکند پس به مصلی و عید‌گاه ما مسلمانان نزدیک نشود».
و از جندب بن سفیان بجلی روایت شده است که گفت: روز عید قربان پیامبر ج را دیدم که فرمود: «مَنْ ذَبَحَ قَبْلَ أَنْ يُصَلِّيَ، فَلْيَذْبَحْ أُخْرَى مَكَانَهَا، وَمَنْ لَمْ يَذْبَحْ، فَلْيَذْبَحْ بِاسْمِ اللَّهِ» [۱۰۳]. «هرکس که قبل از نماز (عید) قربانی کند باید (بعد از نماز) حیوان دیگری را به جای آن قربانی نماید، و هرکس قربانی نکرده پس بنام الله قربانی کند».
ظاهر این حدیث بر وجوب قربانی دلالت می‌کند، زیرا در حدیث به اعادۀ قربانی امر شده است [۱۰۴].
[۱۰۲] (حسن) سنن ابن ماجه (ص: ۳۴۰ برقم: ۳۱۲۳. [۱۰۳] صحیح البخاری (ص: ۱۲۰۱ برقم: ۵۵۶۱. [۱۰۴] مختصر فقه ص: ۵۴۷.